ταξιδεύοντας ΙΙ
Οι βδομάδες περνάνε φορτωμένες σαν νταλίκες στην εθνική οδό
Κι εγώ σ' ένα τιμόνι γατζωμένος ακολουθώ τη διπλή γραμμή σαν σύντροφο & οδηγό
Στα διόδια σταματώ, πληρώνω & χαμογελώ στην όμορφη κυρία, για να συνεχίσω το ταξίδι μέρα-νύχτα με ήλιο & βροχή.
Σε κάποιο πάρκιν θα σταθώ για λίγες ώρες ύπνου κι έπειτα πάλι, πριν ξημερώσει το κοντέρ θα γράφει σταθερά τ' ατέλειωτα κι επίπονα χιλιόμετρα.
Οι βδομάδες φορτωμένες γρήγορα περνούν και, σαν μέρες χάνονται στου δρόμου τον ορίζοντα.
Σ' ένα μακρύ κι ατέλειωτο convoy
Labels: on the road
7 Comments:
σε ολα θα συμφωνησω που πολυ ομορφα εξιστορησες..
εκτος ενος..
δεν ειναι ''ατελειωτο'' το convoy αυτο caesar..
φιλια :)
ok, ατέλειωτο μέχρι εκεί που φθάνει το μάτι...
Για να θυμηθούμε και τον Μ. Ρασούλη,
"με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά
τριγυρνάνε οι νταλίκες στην Αθήνα
στα λιμάνια στους σταθμούς στην αγορά...."
Καλή βδομάδα, φιλιά...
Eνας Caesar νταλικερης;Mαλλον θα βαρεθηκες να ιππευεις και ειπες να αλλαξεις μεσο μεταφορας.Καινουργιες κατακτησεις λοιπον σε μια ατελειωτη διαδρομη.
Καλο Μηνα!!!
το ταξίδι που κάνουν οι νταλίκες μοιάζει στο μυαλό μου πάντα λίγο μονότονο...
ενώ εμείς Caesar,μπορούμε να εμπλουτίσουμε τόσο διαφορετικά το ταξίδι μας !
ευτυχώς :)
@ Likeraki,
χμ, το φορτίο της καθημερινότητας μόνο με νταλίκα μεταφέρεται...
Kαλό μήνα, αρχή καλοκαιριού, η εποχή σου!
@ Μelian,
Ίσως κάποια στιγμή τα περισσότερα καταλήγουν μονότονα...
αλλά,
Xρειάζεται & κάποια αισιοδοξία :)
Από το να κάθομαι και να σκέπτομαι ακίνητη,καλύτερα να καταπίνω χιλιόμετρα της εθνικής οδού.Έχω την εντύπωση πάντα ότι ξε-φεύγω.Και εν πολλοίς,έτσι είναι.
@ο/θ/π/κ
Έχω την εντύπωση ότι ταξιδεύεις πολύ...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home