Aller-retour
σε πορεία προδιαγεγραμμένη
Επιστρέφω υπομονετικά κάθε δειλινό
χωρίς επιλογές & αποσκευές.
Ακολουθώντας την ίδια πάντα διαδρομή
σ' ένα δρόμο σε μια ζωή, σε μια πόλη
που ονειρεύεται & ξυπνά κάθε φορά
με την ίδια αίσθηση του ανικανοποίητου.
Labels: συνοπτικά
posted by Caesar @ 4/22/2010 10:49:00 PM
9 Comments
9 Comments:
..."επειδή παίρνουν τον εαυτό τους ελαφρά...". Πολύ όμορφο!
...
δεν εχω να πω να πω τπτ αυτη τη φορα.. τα εχεις πει ολα caesar..
παντα ''τα λες ολα''
πολλες φορες συμβαινει οι ζωες καποιων ανθρωπων να ειναι πολυ πιο ομοιες απο οσο μπορουν να φανταστουν..
Το ταξίδι για το όνειρο είναι πάντα δύσκολο. Πάντα επιστρέφουμε, πάντα σταματάμε, αλλά πάντα πρέπει να συνεχίζουμε πιο δυνατά παραβλέποντας το Aller-retour.
Οι αγγελοι πετούν επειδή παίρνουν τον εαυτό τους ελαφρά...
Τελικά είμαστε και γινόμαστε αυτό που πιστεύουμε.Κι αυτή ίσως νάναι η συνεχής , η αγωνιώδης προσπάθεια: να αποδεσμευτούμε απο την βαρύτητα του Είναι,να γίνουμε ανάλαφροι και ευέλικτοι,ελεύθεροι κάτω απο όλες τις συνθήκες..Το εύχομαι σε όλους μας...
Έτσι το αισθάνθηκα κι εγώ Ioulita!
btw για να το δούμε και πιο πρακτικά, μια ωραία διατύπωση είναι και αυτή του Βάτσλαβ Χάβελ: "Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε όσο μπορούμε πιο σοβαρά τη δουλειά μας χωρίς όμως να παίρνουμε στα σοβαρά τον εαυτό μας"
@ ❤
Αυτή η ομοιότητα άλλοτε μας έλκει κι άλλοτε μας απωθεί. Σαν εκκρεμές ένα πράγμα:))
Σε καταλαβαίνω όμως.
δείμε βρίσκω αξιοθαύμαστη την θετική σου ενέργεια & προσπάθεια για καλύτερες μέρες!
Penny "είμαστε λίγοι, μα πιστοί στων αγγέλων τις τάξεις"
Το ανικανοποιητο ειναι η ανθρωπινη
μοιρα μας.Το οτι επιστρεφουμε χωρις
αποσκευες νομιζω οτι δεν πρεπει να ειναι αληθινο διοτι επιστρεφουμε
ντυμενοι με καποιες εμπειριες που μας εδωσε η μερα που ζησαμε..
Οι λεξεις σου δημιουργουν συναισθη
ματα και μας κανει να νοιωθουμε..
Stivio
@ Stivio,
Ισως από αυτές τις αποσκευές επιθυμώ ν' απαλλαγώ.
Ενιγουέι, είχα υπόψη τον Α. Ματσάδο & τον Τ. Λειβαδίτη
Προς το παρον το ταξιδι μας ειναι Aller -retour .Καποτε θα γινει μονο Αller και τοτε σε αυτη την μοναχικη πορεια προς τον αγνωστο προορισμο θα παρουμε ολα αυτα που ζησαμε .Ισως μπορεσουμε να γευθουμε την γλυκα αυτης της ζωης ,ισως παλι φυγουμε εκνευρισμενοι για οσα χασαμε.Δεν ξερω !Θα δουμε.....
@ Likeraki,
Έχω την υποψία πως τίποτα δεν θα πάρουμε μαζί μας στον άγνωστο προορισμό...
Κι αν μεν ζήσαμε ικανοποιημένοι θα φύγουμε χωρίς παράπονο, εάν όχι, πάλι καλώς θα φύγουμε, διότι θα ησυχάσουμε από τις έγνοιες & τα προβλήματα.
Κάπως έτσι θαρρώ πως ήταν η φιλοσοφία του Επίκουρου εκτός, αν έχουν αλλάξει από την εποχή του τα πράγματα!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home