ακολουθωντας τις σκεψεις
Τρέχω πίσω από τις σκέψεις μου.
Δεν τις προλαβαίνω πάντοτε
Δοκίμασε να δεις, αν τις αφήσεις να φύγουν
Δεν θα σε περιμένουν ούτε θα γυρίσουν
Δεν σου ανήκουν πια και το ξέρουν
Γι αυτό και το απολαμβάνουν
Όπως ο φυλακισμένος που αποκτά την ελευθερία του
ξαφνικά χωρίς να το προσμένει
Μάλλον δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πολύ
Γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, πότε θα επαναστατήσουν
κι έπειτα πώς να καταστείλλεις την εξέγερση;
Σκοτώνοντας τις σκέψεις ή αφήνοντάς τες ελεύθερες;
" Μόνο με ρήματα / με ρήματα να μιλάς / τα ρήματα είναι οι λέξεις.... /.... /"
[Φ. Γιαννίση]
5 Comments:
Εξαρτάται τι σκέψεις κάνει κανείς κι αν έχει την διάκριση να ανιχνεύσει αν οι σκέψεις αυτές προάγουν την συνείδηση ή τον καθηλώνουν σε παλιές εμμονές και συνήθειες.Οι σκέψεις έχουν την δύναμη και την κατεύθυνση που Εμείς τους επιτρέπουμε να έχουν..
@ penny,
Ίσως μερικές φορές οι σκέψεις μας δεν συμβαδίζουν απόλυτα με το ρυθμό μας. Κάτι σαν να πήραμε τη ζωή μας λάθος δλδ, κάτι σαν να επιθυμούν περισσότερη ελευθερία, κάτι τέσπα διαφορετικό απο εκείνο που είναι υποχρεωμένες να ζουν με τον ...ιδιοκτήτη τους.
Τώρα αν προάγουν κάτι ή όχι, je ne sais pas.
O ενθουσιασμος να συμπορευομαστε με τις σκεψεις μαλλον δεν οδηγει πουθενα.Καλυτερα να ακολουθουμε καποια βηματα πιο πισω.Μας προφυλασει και μας αφηνει χρονο να σκεφτουμε αν πρεπει να αφιερωθουμε σε αυτες η να τις περιφρονησουμε.
Αν οι σκέψεις επιθυμούν περισσότερη ελευθερία ποιός είναι αυτος που τελικά επιθυμεί?Δεν είμαστε ένα σύνολο ? Κι αν οι σκέψεις θέλουν αρκετές φορές κάτι διαφορετικό από εκείνο που είναι υποχρεωμένες να ζούν με το ιδιοκτήτη τους,λές νάναι μόνες τους που αισθάνονται κάτι τέτοιο ή μια άλλη συνείδηση του ιδιοκτήτη αρχίζει να ενεργοποιείται και τις κάνει κι αυτες να επαναστατούν?
Νομίζω οτι όλες οι σκέψεις μας ελεύθερες ή μή μας δείχνουν αν κάτι πήραμε λάθος και ταυτόχρονα τί θα μπορούσαμε ¨"νέο" να ακολουθήσουμε.Οπως και οι ερωτήσεις μας Caesar ετσι και οι σκέψεις μας κρύβουν μέσα τους τις απαντήσεις τους ή καινούριες δυνατότητες αντίληψης και δράσης αντίστοιχα..
Εσύ είχες δώσει μια τέτοια απάντηση τουλάχιστον για τίς ερωτήσεις..Καλημέρα
@ Likeraki,
Κάποτε ακολουθούμε & άλλοτε προηγούμαστε, δεν συμπορευόμαστε. Μου θύμισες μια ωραία άποψη του Wong kar Wai από την ταινία του "2046" , λέει λοιπόν κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής πως "Η αγάπη είναι θέμα συγχρονισμού. Δεν ωφελεί να γνωρίσεις το κατάλληλο άτομο πολύ νωρίς ή πολύ αργά"
@ penny,
Σε βρίσκω σε φόρμα, αν κρίνω από τα λεχθέντα.
Εκείνος λοιπόν που επιθυμεί προφανώς είναι ο ίδιος που παράγει & τις αντίστοιχες σκέψεις. Υπάρχει όμως μια διαφορά ή μια απόσταση αν θες, ανάμεσα στη δημιουργία τους και στην εφαρμογή τους που το βλέπω λογικό. Άλλωστε η προσαρμογή των σκέψεων στην πραγματικότητα απαιτεί δυνατότητες, υλικές, ηθικές κλπ. Δεν μπορώ να πω όμως άν ενεργοποιούν ή ενεργοποιούνται. Κατά πόσο δλδ είναι αμφίδρομη η διαδικασία.
Όσο για τη δική μου απάντηση που μου την υπενθυμίζεις, ίσως είναι/ήταν οι "ερωτήσεις" [σου] πιο συγκεκριμένες.
Ενιγουέι, σ' ευχαριστώ για την ανάπτυξη του θέματος:)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home