παω να πιασω ουρανο
Άλλο δράμα δε θα ζήσω, φτάνει αυτό το τωρινό
Μόνη μου θα διασχίσω πάλι τον ωκεανό
Κι άμα τύχει και λυγίσω, Θεε μου ‘σχώρα με
κι άμα πιω κι άμα μεθύσω παρηγόρα με
Άλλο δε θα φάω τραύμα, άλλη τέτοια ανταμοιβή
Μόνη μου θα δω το θαύμα, μόνη μου και τον ραβή
Κι αν στον έρωτα κυλίσω, Θεε μου ‘σχώρα με
κι άμα πιω κι άμα μεθύσω παρηγόρα με
Άλλο κλάμα δε θα ρίξω, φτάνει αυτό το αποψινό
το κενό θα διαρρήξω, πάω να πιάσω ουρανό
κι αν με δεις να φτάνω πάνω, Θε μου ‘σχώρα με
Κι άμα πέσω να πεθάνω, παρηγόρα με
[Σταμάτης Κραουνάκης]
5 Comments:
ναι ναι.. ας βαλουμε και το θεο να μας συγχωρησει τωρα ;)));))))
παω να πιασω ουρανο caesar..
ο κραουνακης ολα τα λεφτα!
δεν είμαι φαν του ΚΡΑΟΥΝΆΚΗ
αλλά μια καλημέρα θα στην πώ!
@ ❤
Όχι δεν θα τα μπλέξουμε, αφού ξέρεις, "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ" :)
@ logia,
so do i, αλλά είναι δυνατό κομμάτι η συγκεκριμένη δημιουργία του. Όταν το πρωτοάκουσα είχα την εντύπωση ότι το έγραψε κάποια ύπαρξη ...μερακλού
καλημέρα!
Κι εδώ πέφτεις διάνα στις προτιμήσεις μου.Αρκετά βέβαια τραγούδια των Κραουνάκη-Νικολακοπούλου μου αρέσουν αλλά τούτο εδώ έχει τύχει μέχρι και να το τραγουδήσω και να το χορέψω(μόνη μου βέβαια).Το βρίσκω πολύ νταλκαδιάρικο,πολύ μερακλωμένο,πολύ κάπως βρε παιδί μου.Όχι ντεμέκ όμως,πραγματικά...Νομίζω πως συνεννοηθήκαμε.
:)
@ ο/θ/π/κ,
Νομίζω πως είναι ότι καλύτερο έχει γράψει σε στίχους & μουσική αλλά και πολύ καλή ερμηνεία από την Ε. Αρβανιτάκη.
Σπαραχτικό αλλά και κλασικό πλέον κομμάτι, πώς το εμπνεύστηκε!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home