Friday, April 16, 2010

reading


.

Δίπλωσα τη μέρα μου στα δύο

& την έριξα στην τσέπη μου

Αργά το βράδυ θα την ανοίξω πάλι

για να ξαναδιαβάσω όσα μου έγραψε...

Labels:

7 Comments:

At 16/4/10 11:50 , Blogger ο δείμος του πολίτη said...

σαν viper την παρουσιάζεις. Πώς τη διπλώνεις στα δύο; Εμείς παιδευόμαστε να μάσουμε μία γωνίτσα της, αλλά αυτή πάντα γυρίζει ανάποδα...

 
At 16/4/10 17:08 , Blogger penny said...

Πολύ τρυφερό και ποιητικό Caesar!Υπάρχουν πράγματι στιγμές κυρίως βραδυνές, που θέλουμε ν απομακρυνθούμε και να νοιώσουμε όσα την ώρα της δράσης δεν μπορέσαμε.Μακριά από τα γεγονότα να "διαβάσουμε"όσα είχαν να μας πούν και δεν μπόρεσαν μέσα στο θόρυβο..Μ έναν άλλο τρόπο πιό μυστικό, πιό ατόφιο..όχι μόνο τα γεγονότα αλλά και οι άνθρωποι..

 
At 16/4/10 19:18 , Blogger fish eye said...

ειναι που κατα τη διαρκεια της ημερας δε προλαβαινεις να σκεφτεις..

!!!
εγραψες caesar ;)

 
At 16/4/10 23:34 , Blogger Fernado said...

@ δειμε,
Πάρτο αλλιώς που λένε:)



@ penny,
Nαί, σαν να έχουν όλα μια χρονοκαθυστέρηση στην επεξεργασία των γεγονότων.
Με αποκρυπτογράφησες όμως!



@ ❤
...ούτε ν' αξιολογήσεις

ps:
πάω για προβολή τώρα "THE SOLOIST"

 
At 17/4/10 00:13 , Blogger prasino liker said...

Eκει, στο τσακισμα τα λογια μαλλον ξεθωριασμενα η και σβησμενα τοσες ωρες διπλωμενη!!

 
At 17/4/10 11:09 , Blogger fish eye said...

αφιερωμα στο γαλλικο κινηματογραφο ή καινουργια στις αιθουσες;
καλη;

 
At 17/4/10 16:23 , Blogger Caesar said...

@ Likeraki,
αναδεικνύεις λεπτομέρειες, συμπληρώνεις & συνεχίζεις εμπνευσμένα & αρμονικά... !



@ ❤
ο τίτλος στα ελληνικά είναι "ο βιρτουόζος" του 2009,
πρόκειται για την ιστορία ενος δημοσιογράφου των Τάιμς του Λος Άντζελες που αφορά την τυχαία γνωριμία του με ταλαντούχο άστεγο μουσικό....
Δεν με ενθουσίασε όμως:(

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger