Friday, March 21, 2008

ισημερια


Kάτι για παγκόσμια ημέρα ποίησης ακούστηκε & χάθηκε στην τύρβη της καθημερινότητας όπως τόσα & τόσα άλλα. Η μέρα ισορροπεί με τη νύχτα για λίγο κι εγώ με τον εαυτό μου. Η κ. Ελένη Ζιώγα έγραψε αυτούς τους υπέροχους στίχους για να μας ταξιδέψει στον όμορφο κόσμο της. Σ' αυτόν τον κόσμο που βρίσκεται πολύ κοντά μας κι όμως δεν μπορούμε να τον δούμε εύκολα, παρά μόνο με οδηγούς & ξεναγούς, τους στιχουργούς & τους ποιητές. Ας τους ακούσουμε κάποτε έστω & για λίγο κι ας αφεθούμε στις μαγικές τους λέξεις που έχουν τόσα να μας πούν:
Πες μου θάλασσα
τόσα μυστικά σου
απ' τον κόσμο κρύβεις
και μες τη σιωπή στα βαθιά
χρόνια τα κλείνεις

Ποια ναυάγια
λάθη αλλοτινά σου
λάφυρα της μνήμης
με μαργαριτάρια ακριβά
χρόνια τα ντύνεις

Θάλασσά μου σαν και σένα κάποτε
φουρτούνες σήκωνα και γω
Στα νερά μου τ' αγριεμένα αγάπες
αδικούσα δίχως να σκεφτώ
κι έστειλα πολλές φορές καράβια
στης καρδιάς μου το βυθό
ίδια εγώ με σένα.

Θάλασσα μου σαν και σένα τώρα
με ναυάγια ζω και γω παλιά,
για όσες χάθηκαν ζωές στην μπόρα
το μετάνιωσα μα είναι αργά
και 'χω κάνει πια τα λάθη δώρα
δυο κοράλλια αληθινά
στην καρδιά κλεισμένα
ίδια εγώ με σένα.

Πες μου θάλασσα,
πόσα μυστικά σου,
λάφυρα της μνήμης
με μαργαριτάρια ακριβά
χρόνια τα ντύνεις.

[ Ελένη Ζιώγα ]

16 Comments:

At 22/3/08 13:48 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Άρχισα κιόλας να ονειρεύομαι.Κι είναι μόνο Μάρτιος.

 
At 22/3/08 16:19 , Blogger Caesar said...

@ όλα θα πάνε καλά...
Κι όταν το ακούει κανείς από την Άλκηστις, ακόμη περισσότερο. Κι ας είναι όποιος μήνας ;)

 
At 22/3/08 16:34 , Blogger ΑΝΑΣΑ said...

Μόνο οι ποιητές(ναί, ξεναγοί σε άγνωστους τόπους)...πολλούς γέννησε αυτή η γή, μεγάλη η κληρονομιά...ευτυχώς.Και όταν οι όμορφοι στίχοι ντύνονται με μουσική έχουμε, ...αυτά. Είμαστε (και σε αυτό)τυχεροί caesar ...τυχεροί ώς Έλληνες
πάντα καλά να τα μοιραζόμαστε

 
At 22/3/08 16:38 , Blogger Caesar said...

@ ανασα,
Εχω όμως την εντύπωση ότι δεν γίνεται και τόσο καλή διαχείριση, σε ό,τι κληρονομήσαμε !

 
At 22/3/08 16:41 , Blogger ΑΝΑΣΑ said...

Α, ναί...είναι ένα θέμα αυτό!Δέν βαριέσαι...θα τα καταφέρουμε.Ας είμαστε αισιόδοξοι.Υπάρχουν τα ωραία...είναι θεωρημένα με αριθμό προτοκόλου στο βιβλίο της σκέψης μας

 
At 22/3/08 16:49 , Blogger Caesar said...

@ ανασα,
Ας είναι, ελπίζω να μη χάσουμε κι ό,τι ωραίο μας έχει απομείνει :)

 
At 23/3/08 19:01 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

@caesar:

Συμφωνώ.

 
At 23/3/08 22:02 , Blogger neutrino said...

Λιγες οι νυχτες με φεγγαρι που μ'αρεσαν. Προχτες ηταν μια απο αυτες. Απο αυτες που αποδεικνυουν οτι ποιηση ειναι αναπτυξη στιλβοντος ποδηλατου.
Ενα κοκκινο συννεφο με ακολουθουσε καθως γυριζα στο σπιτι τυλιγμενη σε μια νωχελικη ζαλαδα. Γιορταζα κι εγω μια επετειο. Και το γεφυράκι στη στροφη του δρομου, μ'εκανε να χαμογελασω.
Σταματησα το ποδηλατο και τα φρενα του με ξυπνησαν με το γνωστο τους χλιμιντρισμα. Εβγαλα το τσαλακωμενο χαρτακι απο την τσεπη και χαμογελασα στη θεα των προχειρογραμμενων στιχων.
Δεν εχω γραψει ποιηματα. Απλες διερωτησεις για να μην καθομαι αεργη.
Τις αραδες τις πηρε (δικαια) το ποταμι -αλλα το ποιηματα εμειναν, εκει οπου αξιζουν.

Χρονια πολλα caesar! αυτες οι μερες αξιζουν να γιορταζονται απο τους πραγματικους ποιητες :)

 
At 24/3/08 07:30 , Blogger Caesar said...

@ Nετρίνα,
Πολύ όμορφα τα κομμάτια έτσι όπως τα συνέθεσες:)
Είναι κι αυτός ένας ειρμός της σκέψης, ένας τρόπος ν' αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς δύσκολα, σε ώρες όπου δε βαστάς, σε φίλο..
Eκτός από τον Εμπειρίκο, η εικόνα με το ποδήλατο, μου θύμισε λίγο την Σύλβια Πλάθ στην ομώνυμη ταινία;)
Οι λέξεις φταίνε…
αυτές ενθάρρυναν τα πράγματα ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν….
Χρόνια πολλά καλή μου :)

 
At 24/3/08 14:46 , Blogger fish eye said...

λαθος ως προς το οτι η ημερα της ποιησης ετσι περασε κι εφυγε..
οχι, φετος η μερα τις ποιησης ανοιξε τις ψυχες μας σα λουλουδια ανοιξιατικα..

φιλι ζεστο caesar μου..

 
At 24/3/08 23:39 , Blogger Caesar said...

@ φεγγαραγκαλιες,
Μακάρι να τις ανοίγει πάντα έτσι τις ψυχές, γιατί κάποιες εδω. υποφέρουν συγκλονιστικά !

 
At 25/3/08 00:27 , Blogger fish eye said...

@..δυσκλες καταστασεις caesar μου..λυπαμαι και φοβαμαι συγχρονως..

φιλι καληνυχτας

 
At 26/3/08 14:16 , Blogger prasino liker said...

Caesar ειναι υπεροχο.Πολλα χανονται γιατι δεν θελουμε να τα δουμε.Αρνουμαστε να γεμισουμε την ψυχη μας με γλυκειες εικονες.Ζουμε σε μια θλιβερη ερημο.Ισως καποια στιγμη η διψα να μας οδηγησει στην οαση.

 
At 26/3/08 21:33 , Blogger Caesar said...

@ prasino liker,
Υπέροχο που το εκτιμάς. Οπως και ο τρόπος που προσεγγίζεις ανθρώπους & καταστάσεις.
Χρειάζεται ενίοτε & η έρημος για να απολαύσουμε την όαση :)

 
At 26/3/08 23:48 , Blogger onlysand said...

Τι κι αν δεν 'γιορτάστηκε' η Ημέρα της Ποίησης
- καλύτερα δεν είναι να τη γιορτάζουμε ΚΑΘΕ μέρα;
Μ' αυτό το θερμό ποτάμι που 'συμβαίνει'
ανάμεσά μας, δεν μπορεί! ΚΑΤΙ θ' ανθίσει! :)

"Έρχεται έαρ αειπάρθενο προφέροντας αρώματα
κρατεί μια κατάμαυρη λεπτότατη κλωστή
στα ύπαιθρα της νύχτας
το σημείο του γκιώνη που είν' άγνωστο πέρα..."
Ν. Καρούζος

 
At 27/3/08 20:55 , Blogger Caesar said...

κι αυτό, προσπαθούμε να κάνουμε αγαπητή μου onlysand, κάθε μέρα, έστω κι αν: "όλα κοστίζουν ένα παίξιμο..." :)

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger