Monday, January 11, 2010

ερωτικες αποδρασεις

Πότε είναι κατάλληλος ο χρόνος και η στιγμή για να αντιληφθούμε ότι δεν πάει άλλο, ότι τα πράγματα δεν πρόκειται ν' αλλάξουν στο μέλλον. Ότι ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου είναι δύσκολο εως ακατόρθωτο να αλλάξει; και αξίζει άραγε ο συμβιβασμός για τη συμβίωση ή είναι προτιμότερο ένα διαζύγιο ή μια ανεξάρτητη ζωή;
Ανεξάντλητο μοιάζει να είναι το αντικείμενο ή το πεδίο δράσης των ανθρώπινων σχέσεων, ιδίως όταν τις παρακολουθούμε έτσι όπως τις περιγράφει ένας γνωστός συγγραφέας (B. Schlink) στις ιστορίες που διηγείται. Γιατί, όλοι μας είμαστε κάπου εγκλωβισμένοι & προσπαθούμε να βρούμε το τρόπο ν' αποδράσουμε από κάποιο περιβάλλον που ίσως αρχίζει να γίνεται καταπιεστικό. Αν και μερικές φορές αργούμε να το αντιληφθούμε έγκαιρα ή ακόμη όπως γράφει ο ίδιος:
"Πότε πρέπει να παραδεχτείς ότι ένας καβγάς δεν είναι απλώς ένας καβγάς; Ότι δεν είναι μια καταιγίδα μετά από την οποία βγαίνει ο ήλιος, μια βροχερή εποχή που τη διαδέχεται μια άλλη φιλικότερη, αλλά το μόνιμα κακό κλίμα; Ότι η συμφιλίωση δεν λύνει τίποτα οριστικά, αλλά είναι απλώς δείγμα εξάντλησης, ένα σύντομο ή κάπως μεγαλύτερο διάλειμμα, για να ξαναρχίσει έπειτα ο καβγάς;..."
Τον B. Schlink τον γνώρισα από το "Διαβάζοντας στη Χάνα" και τώρα έχοντας τις "Ερωτικές αποδράσεις" ξαναβρέθηκα στον κόσμο του. Έτσι όπως τον αντιλαμβάνεται ο ίδιος και μας τον επιστρέφει μέσα από τις ιστορίες του, τους προβληματισμούς του και τις προσωπικές του εξομολογήσεις. Άμεσος ο τρόπος που γράφει σαν να διηγείται μια ιστορία σ' ένα δικό του πρόσωπο που παρακολουθεί με ενδιαφέρον όλα όσα έχει να του πεί. Όλα τα συναισθήματα ενεργοποιούνται σε κάθε μικρή του ιστορία από τις "Ερωτικές αποδράσεις" Αναρωτιέται, σκέφτεται και προσπαθεί να δεί τις ανθρώπινες σχέσεις με διαφορετικές προσεγγίσεις κάνοντας συμμέτοχο τον αναγνώστη σε κάθε περίπτωση.
"στους συνεργάτες του δίδασκε ότι η περισυλλογή δεν ήταν απαραίτητο να οδηγήσει στη σωστή αλλά και σε οποιαδήποτε απόφαση, μπορούσε μάλιστα να περιπλέξει και να δυσκολέψει την απόφαση μέχρι παραλυσίας. Η περισυλλογή χρειάζεται χρόνο, η απόφαση χρειάζεται θάρρος, συνήθιζε να λέει, και ήξερε ότι τώρα δεν του έλειπε ο χρόνος να σκεφτεί, αλλά το θάρρος ν' αποφασίσει..."
Επτά ιστορίες, επτά αποδράσεις από την καθημερινότητα του καθενός μας.

Labels:

7 Comments:

At 12/1/10 10:49 , Blogger logia said...

τελικά από παντού θέλουμε να αποδράσουμε κάποια στιγμή...
μήπως είμαστε ανικανοποίητοι;

 
At 12/1/10 17:42 , Blogger Caesar said...

@ logia,
Υποθέτω οτι το ανικανοποίητο στη ζωή μας είναι εκείνο που προκαλεί το ενδιαφέρον για κάτι καινούργιο.
Αν το πάω ακόμη πιο μακρυά θα έλεγα ότι είναι μια από τις αιτίες της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους!

 
At 13/1/10 23:06 , Blogger fish eye said...

αλλοτε ετσι κι αλλοτε αλλιως caesar..

και συνηθως χρειαζεται μια σχεδον ολοκληρη ζωη για να καταλαβουμε.. ειδικα οταν μας κλεινει τα ματια ο ποθος, ή ο ερωτας ή το παθος και δινουμε συνεχως νεα περιθωρια στην εκαστοτε σχεση..

παντα μα παντα θα εχουμε ενα περιβαλλον καταπιεστικο φοβαμαι, με οποιον κι αν ειμαστε.. οπου κι αν ειμαστε.. ειναι η διαφορετικοτητα των ανθρωπων, ειναι το οτι καθημερινα αλλαζουμε αναζητωντας νεα πραγματα.. ειναι η ανθρωπινη φυση μας..

:)

 
At 14/1/10 01:00 , Blogger prasino liker said...

Σε μια στιγμη θυμου μπορει να τα τιναξουμε ολα στον αερα.Καποια αλλη ισως δρασουμε τελειως παθητικα.Ειναι πολλα αυτα που πρεπει να σκεφτουμε πριν την μεγαλη αποφαση.Νομιζω οσο μεγαλωνουμε θελομε το διαφορετικο.Μακαρι να μπορουσα να πω οχι σε ολες αυτες τις καταστασεις που με καταπιεζουν.Μαλλον δεν εχω την δυναμη για την αλλαγη.

 
At 14/1/10 22:41 , Blogger Caesar said...

@ ❤
Δυνατές αλήθειες!

Iδιαίτερα στην τελευταία ιστορία του βιβλίου διηγείται την κοινή πορεία ενός ζευγαριού & αναφέρεται με πολύ εξομολογητικό τρόπο στις συνέπειες ενος μακροχρόνιου γάμου. Μια πραγματική ελεγεία θα έλεγα στη συμβίωση και στα αναπόφευκτα προβλήματα που συσσωρεύονται...
"Μπορεί κανείς να ερωτευθεί τον άλλο δεύτερη φορά; Δεν προϋποθέτει ο έρωτας να μη γνωρίζεις τον άλλο, να έχει ο άλλος λευκά σημεία για να μπορείς να προβάλεις σ' αυτά τις επιθυμίες σου; Ή μήπως στην ανάγκη η δύναμη της προβολής είναι τέτοια που οι επιθυμίες προβάλλονται όχι μόνο στα λευκά σημεία του άλλου αλλά και στον τελειωμένο πολύχρωμο χάρτη του; Υπάρχει αγάπη χωρίς προβολή;..."




@ likeraki,
Όταν δεν έχουμε τη δύναμη ή τις κατάλληλες συνθήκες για την αλλαγή, η καταπίεση υπομένεται βρίσκοντας άλλες διεξόδους. Τώρα ποιες είναι αυτές, επαφίεται στην ιδιοσυγκρασία του καθενός.
Ακόμα κι αυτές οι γραμμές που γράφουμε & διαβάζουμε αυτή τη στιγμή εδώ, είναι μια μικρή διέξοδος...
"Συχνά τα όνειρα που μας συνοδεύουν είναι ο αντίποδας της ζωής που κάνουμε. Ο περιπετειώδης τύπος ονειρεύεται ότι επιστρέφει στο σπίτι και ο προσγειωμένος ότι ξεκινά για χώρες μακρινές και πράξεις μεγάλες."
[B.Schlink]

 
At 15/1/10 00:12 , Blogger fish eye said...

θα σου πω caesar
πως το blog σου που σημερα μπηκα στον πειρασμο να το ψαχουλεψω απο την αρχη, μοιαζει με ομορφο λευκωμα

με στιχους τοσους πολλους που απορω και ζηλευω μαζι, και αναφορες σε ταινιες αλλα και κομματια απο ομορφους διαλογους που παντα εχουν κατι να πουν..

και αποσπασματα απο βιβλια που δειχνουν ολοκληρη φιλοσοφια ζωης..

ειναι εγωιστικο που θα το πω μα θελω να εισαι εδω, χαιρομαι που εισαι εδω :):):)

 
At 27/1/10 23:17 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Υποθέτω ότι στους περισσότερους από εμάς δεν λείπει ο χρόνος αλλά το θάρρος προκειμένου να αποφασίσουμε κάτι που,εκ των πραγμάτων,θέλει θάρρος για να γίνει.
Θα αναζητήσω το βιβλίο!Και μάλλον η απάντηση στην ερώτηση είναι καθαρά υποκειμενική.Πότε καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει άλλο;Όταν το καταλάβουμε για πρώτη φορά,νομίζω.Όταν το δούμε κατάματα.Όταν δεν υποχρεώσουμε τον εαυτό μας να κάνει και άλλη υποχώρηση,και άλλη υπομονή.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger