ήρεμο χάος

Caos calmo. Ιταλία, 2008.
Παρακολούθησα με πολύ ενδιαφέρον τον Νάνι Μορέτι στο ρόλο του ως Πιέτρο Παλαντίνι, υψηλόβαθμο στέλεχος σε μια μεγάλη εταιρεία, όταν η ζωή του αλλάζει εντελώς έπειτα από τον ξαφνικό θάνατο της γυναίκας του, την ίδια μάλιστα μέρα που έσωζε κάποια άγνωστη, από πνιγμό στη θάλασσα.
Απο τη στιγμή εκείνη το ενδιαφέρον του μετατοπίζεται εξ' ολοκλήρου στη 10χρονη κόρη του, παραμένοντας μάλιστα καθημερινά έξω από το σχολείο της μέχρι να τελειώσει το μάθημα, παραμελώντας επαγγελματικά ραντεβού & συμβούλια στην εργασία του εν' όψει μάλιστα επικείμενης συγχώνευσης από μια μεγαλύτερη αμερικανική εταιρεία που προκαλεί και ανησυχία στους εργαζόμενους.
Σε αυτόν τον ήσυχο χώρο έξω απο το σχολείο της κόρης του, στο μικρό πάρκο, αρχίζει μια τελείως διαφορετική αντιμετώπιση της ζωής και των καθημερινών προβλημάτων. Καθισμένος πότε στο παγκάκι ή σε κάποιο διπλανό μπιστρό, ή ακόμη και μέσα στο αυτοκίνητό του, έρχονται να τον συναντήσουν κάθε μέρα, συνάδελφοι, συγγενείς και φίλοι. Kόσμος πάει κι έρχεται σε μια κεντρική σκηνή που εκτυλίσσονται σουρεαλιστικοί διάλογοι και καταστάσεις. Όλα και όλοι όμως έχουν χάσει το ενδιαφέρον του, μπροστά στην αναμονή να δεί στο διάλειμμα την κόρη του να τον χαιρετά από το παράθυρο του σχολείου της.
Ετσι σ' αυτό το "ήρεμο χάος" θα περάσει το απαραίτητο χρονικό διάστημα της απώλειας, που προκάλεσε και την εναλλακτική οπτική της ζωής του, αξιολογώντας και τοποθετώντας με διαφορετική προτεραιότητα πλέον τα πράγματα.
Βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Σάντρο Βερονέζε, που μάλλον αξίζει να το αναζητήσω!