Wednesday, October 14, 2009

August Rush

Ευτυχώς υπάρχει και ο κινηματογράφος στη ζωή μας, σκέφτομαι αρκετές φορές έπειτα από κάποια κινηματογραφική ταινία. Έτσι και τώρα που είδα τον "August Rush" σε ελληνικό τίτλο "Η μελωδία της καρδιάς"
Δύο νέα παιδιά που αγαπούν τη μουσική συναντιούνται για λίγο αλλά η ζωή τους χωρίζει απότομα για να ξαναβρεθούν τελικά έπειτα από έντεκα χρόνια ανακαλύπτοντας ότι είναι και οι γονείς ενός αγοριού που είναι ένας μικρός Μότσαρτ. Ευχάριστη και συγκινητική συνάμα, παρακολουθούμε την πορεία του μικρού μάγου της μουσικής, που όταν τον μαζεύει ένας κυνηγός μικρών ταλέντων, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το φυσικό του ταλέντο:
-Ξέρεις τί είναι εκεί έξω;
τον ρωτάει ο "έκπτωτος μουσικός" και μάνατζερ,
-Μια σειρά από υψηλές νότες...
-Συντέθηκαν από τη φύση και διέπονται από τους φυσικούς νόμους του σύμπαντος.
-Είναι ένα υπερτόνιο μια ενέργεια, ένα μήκος κύματος
-Κι αν δεν το γουστάρεις μα το Θεό, δεν θα το ακούσεις.

-Από πού λές ότι προέρχεται αυτό που ακούω ;

-Πιστεύω πως έρχεται από γύρω σου.
-Θέλω να πω ότι έρχεται απο μέσα μας.
-Είναι αόριστο αλλά μπορείς να το αισθανθείς.

-Μόνο μερικοί απο μας το ακούν;

-Mόνο μερικοί απο μας το προσέχουν

(αλλά, ο πονηρός μάνατζερ άκουγε πλέον μόνο τον ήχο του χρήματος απο τα μικρα του ταλεντα που αναζητούσε & προωθούσε στην εκμετάλλευσή τους)
Μια μουσική ιστορία θα έλεγα με ανάμικτα συναισθήματα έντασης, συγκίνησης και ευφορίας που εναλλάσονται από την αρχή μέχρι το τέλος παρακολουθώντας την πορεία ενός μικρού παιδιού που έχει το χάρισμα της "επικοινωνίας" με τη μουσική, που προσπαθεί να βρεί τους γονείς του, μέσω της ίδιας της μουσικής.
Στην πορεία του θα συναντήσει και θα τον προσελκύσει ότιδήποτε έχει ή εκπέμπει μουσική, μέχρι να συναντήσει τους γεννήτορές του που υπηρετούν και οι δύο με πάθος τη μουσική!
"Κάθισα και είδα τη ζωή να περνάει ξυστά
τόσο καιρό κάνεις κύκλους
Μα τώρα ήρθε ο καιρός
και στα πόδια σου πατάς
Θέλεις να επικοινωνήσεις
θέλεις ν' ανοιχτείς
στο κεφάλι σου γυρίζει
αυτό που περιμένει στη στροφή
ελπίζεις να βρεις κατι ζεστό
γιατί κάνει παγωνιά
είναι το πρώτο που βλέπεις
όταν ανοίγεις τα μάτια
το τελευταίο που αποχαιρετάς
όταν λές αντίο
κάτι μέσα σου κλαίει και σε ωθεί
αν δεν έβρισκες εσύ εμένα
θα έβρισκα εγώ εσένα"

"Πού πάει η μουσική όταν δεν την ακούμε πια;" είναι ο τίτλος μιας αγαπημένης εκπομπής απο το τρίτο πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας! κι εδώ, στην ταινία, ο μικρός August Rush απαντά:
"Η μουσική είναι ολόγυρά μας, πρέπει μόνο να την ακούσετε"

Labels:

7 Comments:

At 15/10/09 00:12 , Blogger prasino liker said...

Caesar σου στελνω για το πρωινο σου ξυπνημα ενα μπουκετο μελωδιες.Με αναταση ψυχης θα πεταξεις μακρια απο τον τρελο κοσμο της υλης .Ακομα και το ξυπνητηρι θα φανει αιθεριο.Η ζωη μας συνοδευται παντα απο μουσικη.Και οπως λεει ο Βαγγελης Παπαθανασιου//Χρησιμευω ως καναλι ενα καναλι που επιτρεπει στην μουσικη να αναδυθει απο το χαος του θορυβου//

 
At 15/10/09 00:18 , Blogger prasino liker said...

//Οταν το 1942 πρωτακουσα συμφωνικη μουσικη αρρωστησα.Λεω στον πατερα μου ,ελα στον κινηματογραφο να ακουσεις τι θελω να κανω.Ηταν ενα κινηματογραφικο εργο οπου μια χορωδια τραγουδουσε τον Υμνο της Χαρας του Μπετοβεν.Εγω πηγαινα να δω την ταινια καθε βραδυ.Πηγα λοιπον με τον πατερα μου και οταν τελειωσε η ταινια και βγηκαμε εξω, του λεω.
-Αυτο θελω να κανω.
-Ξερεις ποιος το εγραψε αυτο;
-Ο Μπετοβεν
-Μα παιδι μου ,ο Μπετοβεν στην ιστορια ειναι ενας.
-Και ενας εγω ,δυο
-Τρελαθηκες;
Mικης Θεοδωρακης.

 
At 15/10/09 13:06 , Blogger fish eye said...

δεν ειμαι απο τους λιγους που ακουν με τετοιο τροπο τη μουσικη, ''ακουω'' ομως αλλα πραγματα και καταλαβαινω..

caesar με κανεις να θελω να δω ταινιες που ισως ποτε δε θα προσεχα..

ερωτηση:
πολλες φορες συναντω διαλογους απο ταινιες στα κειμενα σου.. αν ειναι απο μια ταινια που ειδες στο σπιτι το κατανοω..
αν ομως ειναι στο σινεμα..
εχεις τοοσο καλη μνημη ή υπαρχουν καπου; θα ηθελα να ξερω..

 
At 15/10/09 14:05 , Blogger Ioulita said...

Μα, κάπου, για κάποιον υπάρχεις κι ας μην σε ξέρει ή ας μην σε θυμάται ή ας του έχουν πει πως πέθανες. Δεν γίνεται... Ακούγεσαι...

 
At 15/10/09 21:27 , Blogger Caesar said...

@likeraki,
Σ'ευχαριστώ για τη μουσική σου καλημέρα. Με συνόδευε όλη μέρα!
Β.Παπαθανασίου & Μ.Θεοδωράκης, απο τα μεγαλύτερα κεφάλαια ή γιατί όχι κανάλια της μουσικής που την φέρνουν ως εμάς!


@ ❤
Ειδικά εδώ, ο μικρός πρωταγωνιστής αντιλαμβανόταν μουσικά κύματα από όλους τους ήχους της πόλης!
Εδώ που τα λέμε αυτό προσπαθώ να κάνω, διαδίδοντας κάτι που μου άρεσε...
Ναί, πρόκειται για χομ σίνεμα :)



@ Ioulita,
Ευχάριστα που ακούγεται...

 
At 16/10/09 00:57 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

θα πάω να τη δω αν και με τη μουσική έχω μια αμφίθυμη σχέση...Ακούγεται περίεργο,ξέρω,μια άλλη φορά ίσως εξηγήσω.Πραγματικά όμως,σου έχω πει και άλλη φορά πως ήσουν αιτία να πάω να αγοράσω ένα βιβλίο που πρότεινες ή να νοικιάσω ένα dvd!
Καλημέρα!

 
At 16/10/09 18:41 , Blogger Caesar said...

Καλησπέρα ο/θ/π/κ,
Ευτυχώς ήμουν αιτία για ευχάριστα πράγματα:)

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger