sunday night
Kυριακή βράδυ
τελειώνουν τα όνειρα
κάποιος τα παίρνει μαζί του,
την κυριακή το βράδυ
γυρνώντας την πόλη απ' άκρη σ' άκρη
στην έξοδο του κινηματογράφου,
στο σύντομο αποχαιρετισμό.
Labels: συνοπτικά
Τό φταίξιμο, αγαπητέ μου Βρούτε, δεν είναι στ' άστρα, αλλά στον εαυτό μας, σε αυτόν είμαστε υποταγμένοι.
Labels: συνοπτικά
5 Comments:
και κάποιος τα ξαναφέρνει πάλι με το τέλος της εργάσιμης εβδομάδας,Caesar,έτσι δεν είναι;
Την καλησπέρα μου.
ο δρόμος αυτής της Κυριακής σώνεται, έρχεται ο δρόμος της εβδομάδας, ας τον φτιάξουμε, ας τον φανταστούμε χαρούμενο, έστω και με μικρές χαρές.
Καλησπέρα ο/θ/π/κ
Χμ, πράγματι όταν η εβδομάδα είναι πολύ πιεστική το τέλος της είναι απολαυστικό, σχεδόν ποιητικό ή κινηματογραφικό.
@ Συμφωνώ αγαπητή Elli, αν το επιδιώξουμε κάθε δρόμος έχει τις δικές του χαρές, μικρές ή μεγάλες.
Μαλλον το Σαββατο το βραδυ τελειωνουν τα ονειρα.Η Κυριακη ειναι μια ημερα ανακαταταξεων.Εκει δημιουργουνται τα σχεδια ,οι σκεψεις για να ξεκινησει μια εβδομαδα με τα καινουργια ολοφρεσκα ονειρα.
Καλο βραδυ Caesar.
To Σάββατο Likeraki, το Σάββατο γεννιούνται και πεθαίνουν τα όνειρα, και πάλι απο την αρχή.
Και για να θυμηθούμε λίγο & τη μεγάλη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου, έτσι όπως θα το σιγοτραγουδούσαμε χαλαροί κάποιο βράδυ:
"Κοιμήσου εσύ κι εγώ θα ονειρεύομαι / σαν ήσυχος θεός θα εκπορεύομαι / απ΄τ΄άσπρο σου το χιόνι / δίχως σεντόνι....
Όνειρα - όνειρα / φλόγες μακρινές μου
Του φευγιού μου όνειρα / κι άγνωστες φωνές μου"
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home