θερινη ωρα
«Στο τέλος εφαρμογής της θερινής ώρας (φθινόπωρο), τα ρολόγια διορθώνονται μια ώρα πίσω ώστε να δείχνουν την πραγματική ώρα»Πήρα απαλά στα χέρια μου το ρολόι και το κοίταξα με δέος. Σαν να ήταν κάτι που το βλέπω για πρώτη φορά. Σαν κάτι μαγικό. Άρχισα σιγά σιγά να γυρίζω τον λεπτοδείκτη μπροστά μέχρι να κάνει ένα πλήρη κύκλο. Μια ώρα θα τρέξει σε μηδέν χρόνο σε όλα τα ρολόγια. Ενας συντονισμός σε αναρίθμητα ρολόγια και ανθρώπους. Γυρνώντας τον λεπτοδείκτη αναλογίζομαι πώς θα ήταν ο κόσμος αν κάθε ρολόι έδειχνε τη δική του ώρα. Ή ακόμη αν δεν είχαμε καθόλου ρολόγια. Μόνο με το γύρισμα της γής γύρω από τον ήλιο. Χωρίς άγχος και βιασύνη.
Αναλογίζομαι πόσο έχουμε συνηθίσει πλέον στην μετατόπιση της ώρας αλλά, δεν μπορώ να καταλάβω πού ήμουν κατά τη διάρκεια μιας ώρας, από τις 03:00 έως τις 04:00' τα ξημερώματα της Κυριακής 29 Μαρτίου 2009!
Labels: time
posted by Caesar @ 3/30/2009 11:31:00 PM
10 Comments
10 Comments:
Μου άρεσαν οι σκέψεις σου. Ειχα οδηγηθει κι εγω σε παρόμοιες παλιοτερα. Μονο που δεν αναζητησα την χαμενη ώρα που αναφερεις, μια που θα μου επιστραφει σε 7 μήνες :)
Δε θα έλεγα ότι δεν ειναι χρησιμη η ύπαρξη των ρολογιών και της ρυθμισης της ώρας. Χαρη σε αυτην μπορουμε και ταξιδευουμε σε ορισμένες ώρες, κανονιζουμε πολλες απο τις υποχρεωσεις μας, διχως να έχουμε το άγχος πότε θα διακπεραιωθούν κτλ...απο την άλλη δε θα πρεπει να ξεχναμε πως ειναι ένα ανθρώπινο κατασκευασμα και πως υπαρχουν και οι απολυτα φυσικοι ρυθμοι του χρονου.
Μονο που θα πρεπει να στερηθουμε τα πλεονεκτηματα μιας οραγανωμενης κοινωνιας, αν θέλουμε να υπακουμε αυθαιρετα μονο σε εκεινους.
Όχι μόνο τις υποχρεώσεις μας αγαπητή Melian, αλλά και τις ατέλειωτες προσμονές για κάτι ευχάριστο & συναρπαστικό;)
Είναι όμως και παραμένει περίεργο συναίσθημα η έστω προσωρινή απώλεια ή εξαφάνιση μιας ώρας.
Όπως διαβάζουμε σ' ένα ενδιαφέρον άρθρο για την ώρα:
Το ζήτημα είναι φιλοσοφικό, είναι ο “χρόνος” της ανθρώπινης κοινωνίας άρρηκτα συνδεδεμένος με τον ήλιο στον ουρανό ή μπορούμε με ασφάλεια να προχωρήσουμε σε μια άλλη
αντίληψη;.
Καλή σου ώρα:)
Το ειχα διαβάσει το άρθρο Caesar:)
Για μενα προσωπικα ο χρονος έτσι όπως τον βιωνουμε σε σχεση με την εργασία μας κυριως,ναι, πρεπει να συνδέεται με την κινηση του ήλιου.
Δεν ειμαστε νυκτοβια ζωα για να βγουμε το βραδυ για κυνηγι. Οπως και να το κανουμε οι βιόρυθμοί μας έχουν αποδειξει ότι αποδιδουμε καλυτερα τη μερα.
Ασχετα όμως απο την επιστημονικη αντιληψη της μετρησης του χρονου...ειναι κι εκεινος ο άλλος χρονος ο καθαρά προσωπικος που εμενα με έχει βάλει συχνα πυκνα σε σκεψεις "φιλοσοφικες" :)
Ο χρόνος που μοιάζει να τεντωνεται επικινδυνα όταν λαχταρουμε κατι παρα πολυ....ο χρονος που μοιαζει να τρεχει με την ταχυτητα του φωτος οταν περναμε θεσπέσια....ο χρονος που κυλά μαρτυρικα όταν ποναμε. Ισως η πραγματικη ερμηνεια του χρονου για όλους μας να ειναι η βαθια προσωπικη.
Ο άλλος χρονος...ειναι για να διακπεραιώνουμε βαρετες υποθέσεις :)
Μου θύμισες έναν αγαπημένο στίχο "πού πάει η αγάπη όταν πεθαίνει;" ή έναν άλλο που δε θυμάμαι ακριβώς απέξω,έναν που λέει:πού πάει ακριβώς ο ένας όταν φεύγει(από το ζευγάρι).
Η απορία σου μάλιστα,μου θύμισε έντονα τον εαυτό μου,όταν ζούσα κάποτε με τα χρήματα του επόμενου μήνα - ας πούμε περνούσα τον Φεβρουάριο με τα χρήματα του Μαρτίου.Ζούσα σε 2 μήνες λοιπόν,ταυτόχρονα.Τα ρολόγια πάντως,για να επιστρέψω στην ανάρτηση,όσο πιο ακριβείας είναι,τόσο κάνουν το χρόνο μας να φαίνεται ακριβός,πανάκριβος, και μη αναστρέψιμος!Όταν παρατηρώ την κίνηση των δεκάτων του δευτερολέπτου,είναι σα να θέλω να σταματήσω αυτήν την κούρσα που οδηγεί πάντα στο τέλος της διαδρομής.Μεγαλώνοντας,έχω πιο έντονα αυτή την αίσθηση.
Καλησπέρα.
@ Melian,
Ενα από τα καλά που έχουν αυτά τα άρθρα, είναι ότι ατενίζουν μια μελλοντική κατάσταση ή προσπαθούν να την προβλέψουν, με επιστημονικά πάντα κριτήρια και διαβάζοντάς τα σχεδόν ταξιδεύουμε κι εμείς μαζί:)
Ο προσωπικός μας χρόνος θάλεγα οτι είναι σχετικός για τον κάθε άνθρωπο, έτσι όπως τον αισθάνεται και τον αντιλαμβάνεται κάθε στιγμή στη ζωή του...
@ ο/θ/π/κ,
Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι αφήνουμε κάποια σημάδια στη σύντομη χρονική πορεία της ζωής μας. Κάποια από αυτά αντέχουν αρκετά και δεν χάνονται γρήγορα. Δεν γνωρίζω πώς και γιατί συμβαίνει.
Η παρομοίωσή σου μου θυμίζει μεταχρονολογημένες επιταγές:)
Ναί, δεν πιστεύω να υπάρχει κάτι πιο ακριβό, πανάκριβο από τη διαχείρισή του και ίσως όσο μεγαλώνουμε, μεγαλώνει και η αξία του.
Εσύ,πάντως,και σοβαρολογώ,έχεις αφήσει το σημάδι σου μέσα στο μυαλό μου όταν σκέπτομαι τα blogs.Ό,τι κι αν δω,λέω "ας πάω να δω στου Καίσαρα τι παίζει".
:)
Σε έχω λοιπόν στο μυαλό μου - για να μην πω στην καρδιά μου,γιατί εσείς,οι άντρες,είστε και λίγο μυστήριοι στην εκδήλωση τέτοιων συναισθηματικών εκφράσεων.
:)
Καλό απόγευμα.Και...μου έχει λείψει μια νέα βιβλιοκριτική!
Caesar απο τις τρεις εως τις τεσσερις ταξιδευες στο παρελθον.Μια επισκεψη στην αυτοκρατορια σου.Αρχων εσυ μαζι με τον ανωτατο αρχοντα τον χρονο συνταξιδεψατε.Η επιστροφη εγινε πολυ γρηγορα οταν ο δεικτης εδειξε 4, για να συνεχισεις αυτο το ταξιδι που οδηγει μονο στο μελλον.
@ο/θ/π/κ,
Είδες τι κάνει η συνήθεια;))
Ναί, για μια βιβλιοπαρουσίαση δεν θάλεγα όχι!
@Likeraki,
Δεν ξέρω πως τα καταφέρνεις & κάθε φορά εμβαθύνεις ακόμη περισσότερο από αυτά που σκέφτομαι:)
Η αλλαγή της ώρας, ο καθορισμός του χρόνου, των μέτρων βάρους, υψους,πλάτους,θερμοκρασίας, όλων γενικά δεν είναι παρά ανθρώπινες συμβάσεις για να επικοινωνούμε καλύτερα, να βρίσκουμε την πορεία μας, τον Ισημερινό και τους παράλληλους. Παρόλα αυτά εμείς τις ορίζουμε και τις επαναορίζουμε...
@ Elli,
Η παρέμβαση αλλαγής της ώρας, έστω και για λίγο δίνει μια αντισυμβατική απόχρωση, ένα μικρό χρονικό κραδασμό στις σταθερές μας αναφορές.
Η επικοινωνία μας & η πορεία μας γίνεται βέβαια καλύτερα ανάμεσα στις γεωγραφικές συντεταγμένες και ίσως κάποια φορά να δούμε και τη θέση μας μέσα στο σύμπαν.
Η επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους να δούμε πότε θα γίνει καλύτερη;)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home