Summertime
[ Kατεδαφίζονται τα καλοκαίρια / στη σειρά όσο παλιώνω..../
Όσο περνά ο καιρός / και κάνω ένα προχώρημα / βαθύτερο μεσ' στην παραδοχή / τόσο καταλαβαίνω γιατί βαραίνεις / κι αποχτάς τη σημασία που δίνουν / στα ερείπια οι άνθρωποι..]
[ Ναυαγισμένος ουρανός που δεν νυχτώνει,
τα μάτια σου .. ]
[ Μου αρκεί να γεύομαι / της απουσίας σου την αίσθηση /
Μου αρκεί να γεύομαι / την αέναη προσδοκία..]
..........................................................
(Ν.-Α. Ασλάνογλου)
posted by Caesar @ 8/16/2007 09:03:00 AM
20 Comments
20 Comments:
επιτελους ο μπλογκερ μου επετρεψε λινκ στο μπλογκ σου!
και περπατω και γευομαι
στιχο τον στιχο
σκεψη την σκεψη
στο συναπαντημα τους μεσα απο φωτογραφιες
καλη σου ημερα!
...σαν ένα ποτήρι με δροσερό νερό το καλοκαίρι & να το πίνεις με λαχτάρα για να ξεδιψάσεις...
στην υγειά σου orelia :)
γεια χαρά!
καλό χειμώνα;...μπα...
και χειμώνες και καλοκαίρια μαζί τα ζούμε πια.
μα τα καλοκαίρια,θα ναι πάντα καλοκαίρια.
πάντα θα πνίγουν το σνομπ στα ανοιχτά και θ'αρμενίζουν γεμάτα θάλασσα,ουρανό και ήλιο!
...Και εμενα μου αρκεί να σε διαβάζω :)
φιλάκια καλή σου μέρα
φιλιά πολλά φίλε
όμορφο ποστ, πάλι
@ monaliza,
Ετσι, έτσι ακριβώς, όπως το προσέγγισες, με την ακρίβεια μιας πυξίδας:
"μα τα καλοκαίρια, θάναι πάντα καλοκαίρια.."
............
@ Άγνωστη,
...σαν τη φωνή της νυχτερινής θάλασσας στα χαλίκια..
(Γ.Σ.)
κι από μένα, πολλά :))
@ Paranoia,
Είμαι 'δώ, για να τα περιμένω. Μή νομίζουν ότι έφυγα χωρίς αυτά...
Ανταποδίδω :)
"Μου αρκεί να γεύομαι / την αέναη προσδοκία"
Αχχ.. δεν αρκεί κι όμως...
@ nakupenda
Τίποτα δεν είναι αρκετό, απο τη στιγμή που εκπληρώνεται ;))
πανέμορφο caesar.
πανέμορφο.
καλά μας είστε;
Βλεπω Σικινο στις φωτογραφιες..!
Και θυμαμαι τη μονοημερη βολτα απο την πανεμορφη Σεριφο με την κουρασμενη Ρομιλντα να πλεει βαριεστημενη και βαρυφορτωμενη αναμεσα στα νησια. Κι εγω στο θαλασσοδαρμενο της καταστρωμα, αναμεσα στους μισοκοιμισμενους τουριστες, τους χαλαρωμενους ταξιδευτες και τους αιωνιως παραπονιαρηδες ελληνες αδειουχους, να τρωω την αλμυρα λαιμαργα, παιζοντας και φλερταροντας με τα αστερια.
Επιβαλλεται (ξανα) λιγος Ελυτης, για το τελος του καλοκαιριου:
"..Τοτε ειπε και γεννηθηκεν η θαλασσα
και ειδα και θαυμασα
Και στη μεση της εσπειρε κοσμους μικρους κατ' εικονα και ομοιωση μου:
Ιπποι πετρινοι με τη χαιτη ορθη
και γαληνιοι αμφορεις
και λοξες δελφινιων ραχες
η Ιος η Σικινος η Σεριφος η Μηλος
"Καθε λεξη κι απο 'να χελιδονι
για να σου φερνει την ανοιξη μεσα στο θερος" ειπε.."
Καλημέρα.
Πίσω λοιπόν, με την καρδιά εκεί που φυτρώνει το χαμομήλι και πνίγεται ο ήλιος.
Φιλιά.
Καλή συνέχεια του καλοκαιριού (και εύσημα για τους στίχους του Ασλάνογλου!)
:)
@ elen
Μερικές στιγμές, ναί ;)
@ netrina
Ναί, ολως τυχαίως Σίκινος ;) To Ρομίλντα έγραψε ιστορία, αλλά δεν θυμάμαι γιατί. Μάλλον όχι ως κρουαζιερόπλοιο :)
.......
[Nα τες τώρα που σιγά σιγά
Eπιστρέφουν οι στεριές. Yπόσταση λαβαίνουν οι άνθρωποι
Στην παλιά του θέση ξαναρχινάει ν' αναβοσβήνει ο φάρος
Kαι το σπίτι το κόκκινο αργοπορεμένο]
(Ο.Ε.)
@ Μαρω_Κ
Matricaria chamomilla :)
@ just me
Είχε ένα όμορφο αφιέρωμα στον Ασλάνογλου το περιοδικό "Οδός Πανός" !
Καλή συνέχεια ...
μια καλησπερα θα σου αφησω..
ζεστη πολυ!!
πρωτοβουλία απο bloggers
Τετάρτη 29 Αυγούστου, στις 7 η ώρα το απόγευμα θα συγκεντρωθούμε όλοι στην πλατεία Συντάγματος αλλά και σε κάθε κεντρική πλατεία κάθε πόλης σε ολόκληρη τη χώρα. Φορώντας μαύρα.
ΒΟΥΒΗ ΟΡΓΗ. ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ.
Αποδοκιμάζουμε χωρίς συνθήματα και πολύχρωμες σημαίες. Πενθούμε για την απώλεια των συνανθρώπων μας χωρίς να συνδέουμε την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή με προεκλογικές σκοπιμότητες. Δίνουμε το παρόν και στεκόμαστε απειλητικά απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τραγωδία για οποιοδήποτε όφελος.
ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ.
Διαδώστε το.
Χαίρομαι που είσαι ακόμη διακοπές...καλά να περνάς, όπου κι αν είσαι..
Στο νησί που ήμουνα άκουγα τον άνεμο ανάμεσα στις καλαμιές, και δεν μπορούσα παρά να θυμηθώ τις "αυλητρίδες"
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, στην μνήμη των νεκρών και των χαμένων, στην ελπίδα μιας διαρκούς και μόνιμης διαμαρτυρίας για προστασία και αναγέννηση.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, οχημάτων, εργασιών, σκέψεων, θορύβων όρθιοι και σιωπηλοί όπου βρεθούμε να αφουγκραστούμε τους ήχους της γης.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, όλου του συστήματος, οικονομικού, πολιτικού, εργασιακού, επικοινωνιακού να δείξουμε ότι δεν είμαστε πολλοί, είμαστε όλοι, που πενθούμε, ελπίζουμε και συμπαραστεκόμαστε ενεργά.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, να παγκοσμιοποιήσουμε το δικό μας μήνυμα σε όλο το πλανήτη στέλνοντας το μήνυμα για συμμετοχή την ίδια ώρα Ελλάδας σε όλο τον κόσμο σε όλες τις γλώσσες.
Μήνυμα για SMS και email
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΗ Α-ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ. ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΟΙ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΙ, ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ, ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ.
Διαδώστε την προσπάθεια με sms και email στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε απλούς πολίτες , Μ.Μ.Ε., Οργανώσεις. Όποιος μπορεί ας το μεταφράσει . Να γίνει μήνυμα σε όλες τις γλώσσες του κόσμου μιας κοινής αφετηρίας, μιας κοινής προσπάθειας, μιας κοινής νέας αρχής.
Περισσότερα και συντονισμός δράσης στο http://manosnik.blogspot.com/
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ
Πόσο όμορφο το τέλος του ποιήματος!
Κρατήσου γερα σα θα γυρίσεις...
@ φεγγαραγκαλιες
μου έχεις αφήσεις περισσότερα, γι αυτό σ' αγαπώ :)
@ etalon
Απόλυτα δικαιολογημένη η ευαισθησία σου και η οργή σου, μα πώς τα καταφέρνουν όμως και πάλι είμαστε χαμένοι ;))
@ elmelissa
τί ευχάριστη έκπληξη, δεν το πιστεύω ότι με θυμάσαι ακόμη εκεί που πήγες, στήν άλλη άκρη της γής. Με συγκίνησες αγαπημένη...
@ Paranoia
ας είναι κι έτσι ρε γμτ
@ όλα θα πάνε καλά
ο τίτλος σου όμως, ακόμη πιό αισιόδοξος :)
@ candyblue
ευτυχώς που δεν έφυγα ;))
.................
[..Γύρω μου πρόσωπα κρύα κι απρόσωπα
απελπισμένες σιωπές
χάρτινα άσματα ροκ αποσπάσματα
απεγνωσμένες φωνές
βράδια ανόητα πάντα αυτονόητα
χάνονται μέσ' τον καπνό
όνειρα ήπια χρόνια ερείπια
πάντα στον ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ.
Αντέχω ακόμα μάτια μου
Αντέχω...]
(Β. Γιαννόπουλος)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home