Kρυφές Επιθυμίες/Little Children
"-Όλοι είμαστε θαύματα.
Ξέρεις γιατί;
......
-Γιατί, ως άνθρωποι, πάμε κάθε μέρα στις δουλιές μας...
Κι όλο αυτόν τον καιρό ξέρουμε όλοι οτι τα πράγματα που αγαπάμε, οι άνθρωποι που αγαπάμε... μπορούν οποιαδήποτε στιγμή να χαθούν.
Ζούμε γνωρίζοντάς το κι όμως, εμείς συνεχίζουμε.
Τα ζώα δεν το κάνουν αυτό."
...........
Πόσο μπορεί ν'αντέξει κανείς την ίδια του τη ζωή; Ακόμη & την, υποδειγματικά οργανωμένη ευτυχία του; Μπορεί να τα έχει όλα ή σχεδόν όλα, ωραία κατοικία, οικογένεια, εργασία, διασκέδαση, χόμπι κλπ. Κι όμως, κάποιο ηφαίστειο συνεχίζει να φουντώνει. Μέχρι να βρεί την κατάλληλη στιγμή για την έκρηξη. Σιγά-σιγά, πρώτα από μερικές ρωγμές που δημιουργούνται ανεπαίσθητα, η λάβα αρχίζει να ξεχύνεται. Έτσι, όταν οι ζωές κάποιων ανθρώπων διασταρώνονται εξ' αιτίας τυχαίων γεγονότων...Η έκρηξη των συναισθημάτων είναι πλέον αναπόφευκτη, θέμα χρόνου να συμβεί. Τίποτα δεν μπορεί να την σταματήσει & όλα κινδυνεύουν να γίνουν στάχτη έπειτα από την μαγευτική έκρηξη "Η Σάρα νιώθοντας παγιδευμένη μέσα στο γάμο της, επιθυμεί μια σχέση με τον Μπράντ, τον πατέρα ενος μικρού παιδιού που συναντιούνται σε μια παιδική χαρά...Οι δυο τους αφήνουν το πάθος να τους παρασύρει, την ημέρα που ένας γείτονάς τους, πρώην παιδεραστής, αποφασίζει να επισκεφθεί τη γεμάτη παιδιά πισίνα..." Ποιές είναι οι αιτίες, οι παράγοντες που συντελούν σ' αυτό το αποτέλεσμα. Σίγουρα υπάρχουν αρκετές & θα υπάρχουν πάντα. Αλλιώς θα είμασταν μια νεκρή φύση. Παρακολουθώντας ως θεατές κάποιες φορές & ίσως κάποτε γινόμαστε κι εμείς πρωταγωνιστές, σαν τα μικρά παιδιά που παίρνουν μέρος σ' ένα παιγνίδι. Έτσι, απλά χωρίς να το πολυκαταλάβουμε ερχόμαστε σχεδόν στα ίδια διλήμματα και τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση που μας οδηγεί σε αναπάντεχους κι επικίνδυνους δρόμους χωρίς λογική & μέτρο. Γιατί θέλω, γιατί επιθυμείς αυτό που επιθυμώ κι εγώ. Και γινόμαστε συνένοχοι στις κρυφές μας ζωές, στις κρυφές μας επιθυμίες. Με την ένταση να κορυφώνεται, όπως η λάβα που κατηφορίζοντας δεν σταματά σε κανένα εμπόδιο & συνεχίζοντας καταβροχθίζει τα πάντα...
Όμορφο, προκλητικό και συναρπαστικό δράμα με τους: ΚΕΙΤ ΓΟΥΙΝΣΛΕΤ, ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΚΟΝΕΛΙ, ΠΑΤΡΙΚ ΓΟΥΙΛΣΟΝ σε σενάριο ΤΟΝΤ ΦΙΛΝΤ, ΤΟΜ ΠΕΡΟΤΑ"Ίσως, Γιόζεφ να είναι επικίνδυνο τελικά να ζείς με ασφάλεια. Επικίνδυνο & θανάσιμα ανιαρό. Χρειάζεται μια απόδραση απ' τη παγίδα του χρόνου, του δικού σου προσωπικού χρόνου, της δικής σου ιστορικής στιγμής" [Irv.Yalom]
Στην Νετρίνα, απ' όπου πήρα το έναυσμα για να παρακολουθήσω την ταινία, έπειτα από μια περιγραφή της, που τη θεωρώ οχι απλώς επαγγελματική, αλλά και μονογραφία !
Labels: cinema
posted by Caesar @ 6/16/2007 07:39:00 AM
27 Comments
27 Comments:
Η ευτυχία δεν μπορεί να είναι κάτι "οργανωμένο", δεν προγραμματίζεσαι και λες "α, έχω αυτά, άρα είμαι ευτυχισμένος".
Οταν κανεις κατι τετοιο ειναι λογικο οι επιθυμιες να γινουν ηφαιστειο μετα και να κανεις πραγματα για τα οποια θα μετανιωσεις.
Mάλλον η όποια ευτυχία σούρχεται από ΄κεί που δεν το περιμένεις, ίσως γιατί τα συναισθήματα είναι τα μόνα που δεν υπακούουν σε ντιρεκτίβες :)
Σίγουρα αισθάνεσαι πότε σου λείπει η ευτυχία.
Το ερώτημα είναι αν θα κανεις κατι για αυτο τη στιγμη που πρεπει κι εχεις ακομα το μυαλο σου σχετικα καθαρο ή θα το αφησεις να θεριεψει και να ξεσπασει εκει που δεν το περιμενεις με τις αναλογες συνεπειες.
Όλα έχουν τη δυναμική τους. Σαν τα μυστήρια της φύσης που δουλεύουν υπόγεια, περιμένοντας την κατάλληλη χρονική στιγμή για να εκδηλωθούν.
Ότι κι αν κάνουμε πάντα θα προκύπτει & το απρόοπτο !
Θα το προσπεράσουμε ή θα το αγκαλιάσουμε ;))
Καλημερα!!
Λεγαμε πριν λιγο καιρο εδω για χαραμαδες που αφηνουν τις σκεψεις να δραπετευουν και βοηθουν να μην ασφυκτιουμε. Οταν κλεινουμε απο φοβο και πουριτανισμο αυτες τις χαραμαδες, καποια στιγμη ερχεται μια εκρηξη, ενα ξεσπασμα που διαλυει ολες τις πορτες τις ερμητικα κλεισμενες.. Το θεμα ειναι αν μετα την εκρηξη θα εχουμε το θαρρος να διαβουμε τη σπασμενη πορτα και να περασουμε στην αλλη πλευρα, την πλευρα των κρυφων μας επιθυμιων..
[Με κανεις να κοκκινιζω και να ντρεπομαι με τις αναφορες σου και τα καλα σου λογια! :)]
Καλημερα και παλι και να εχεις ενα ομορφο σαββατοκυριακο με πολυ, πολυ χωρο για τις κρυφες σου επιθυμιες!:))
Νετρίνα,
Tο δίλημμα της ηδονής ! Ο Ρουβίκων περιμένει τους πεσσούς. Θα τον διαβούμε ?! ;))
Νάσαι καλά, καλό Σ/Κ :)
θα περιμενω ποτε θα παιξει την ταινια..σε θερινο..ελπιζω να ειναι του 2006.
οσο για τον Γιοζεφ..ειδες τελικα για ποιο λογο γινονται ολα..το πιστευω αυτο!!
καλη σου μερα
Ήθελα πολύ να την δω. Τώρα με έπεισες να την νοικιάσω, σήμερα κιόλας!!!
φεγγαραγκαλιες,
Ναί, παραγωγή 2006, πρεμιέρα στην Ελλάδα 18.01.07,διάρκ. 130'
Και για τον Γιόζεφ συμφωνώ, αρκεί να μή χάσουμε τον έλεγχο εντελώς, αλλά, μερικώς ;))
sunshine,
περιμένω εντυπώσεις γλυκό μου κορίτσι :)
Πες μου, αγαπητέ, τι θα γίνει αν εξακολουθήσεις να σχολιάζεις προκλητικές (ως προς το ενδιαφέρον τους) ταινίες με προκλητική (ως προς το ενδιαφέρον της) γραφή κι εγώ δεν τις βρίσκω στα δυο-τρία videoshop της περιοχής μου που είμαι γραμμένη;
Να μπω στην ταλαιπωρία να αλλάξω βιντεομαγαζί ή να πάψω να σε διαβάζω;
:))))
just me,
"Και τούτο ποιείν κακείνο μή αφιέναι" :))
thx !!
Πολύ ωραία περιγραφή, θα προσπαθήσω να δω την ταινία.
Οσο για τους προβληματισμούς σου, ένιωσα για άλλη μια φορά να είσαι μέσα στο μυαλό μου! Χαίρομαι που σε συνάντησα. Καλημέρα.
aisthisis,
Τη χρειαζόμουνα την καλημέρα σου. Η μέρα προβλέπεται δύσκολη.
Να περνάς καλά και ...αισθησιακά :)
"Όμορφο, προκλητικό και συναρπαστικό δράμα με τους..."
Και συναρπαστική η παρουσίασή του εδώ! Θα το αναζητήσω...
Από την πρώτη στιγμή που διάβασα γι αυτή την ταινία, ένιωσα την ανάγκη να την δω. Δεν τα κατάφερα ακόμη, αλλά κάτι μου λέει πως θα μου αρέσει...
[...χμμμ, εμένα πάλι η ταινία δεν μου άρεσε. Μού φάνηκε πολύ "αμερικάνικη"... Και βέβαια δεν λέω ότι το θέμα που πραγματεύεται μού είναι αδιάφορο, αλλά το όλο στήσιμο μου φάνηκε αυτό που είπα πιο πάνω, "αμερικάνικο", "αμερικανιά". Ούτε οι ηθοποιοί μου άρεσαν (με φωτεινή εξαίρεση την Τζένιφερ Κόνελι που όμως δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο). Βρήκα μια προχειρότητα και επιπολαιότητα στις συμπεριφορές τους (μήπως δεν είναι έτσι; μήπως έτσι είναι αλλά -απ' την άλλη- έτσι θα έπρεπε να είναι κιόλας;; who knows?). Πάντως στο σύνολό της δεν με έπεισε.
Τώρα, όμως, διαβάζω τόσα καλά λόγια εδώ... τί να πω... μήπως την πάρω να την ξαναδώ;;; (από μια άλλη οπτική γωνία;;; να την δω όρθια, ας πούμε;;; jeje) Μπορεί και να το κάνω, δεν ξέρω. Είμαι λίγο επιφυλακτική γιατί συνήθως αν δεν μου αρέσει την πρώτη φορά, δεν καταφέρνει να μου αρέσει καμιά άλλη...
Καλό απόγευμα,
Ξένια.]
dodos ,
Θα μ'ενδιέφερε η άποψή σου :)
3 parties a day ,
Aναμένω, αν καταφέρεις και το παρακολουθήσεις, τις εντυπώσεις σου :)
xenia ,
Πολλές ταινίες διχάζουν τους θεατές μέσα από τον τρόπο που είναι γυρισμένες ή το θέμα που πραγματεύονται.
Αλλες φορές πάλι εξαρτάται κι από την ιδιοσυγκρασία μας, από τις θεωρίες μας κι απο τον τρόπο που προσεγγίζουμε κάποια ταμπού ή άλλα θέματα που θίγει μια ταινία.
Ακόμη & η χρονική συγκυρία που τυχαίνει να δούμε κάποια ταινία.
Η συναισθηματική κατάσταση στην οποία βρισκομαστε.
Σίγουρα είναι υποκειμενική υπόθεση, το ποιά συμπεράσματα θα βγάλει ο καθένας μας.
Στη συγκεκριμένη λοιπόν ταινία, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τομ Περότα, θίγει μ' έναν ιδιαίτερο τρόπο, ρεαλιστικές καταστάσεις που συμβαίνουν σε πολλούς ανθρώπους. Διλήμματα, επιθυμίες & προβλήματα που πιστεύω ότι λίγο-πολύ μας έχουν απασχολήσει, άν όχι όλους μας, τους περισσότερους απο μας ή τους κοντινούς μας φίλους & γνωστούς.
Δηλαδή δεν βρήκα κάτι το υπερβολικό, αλλά αντίθετα, κάτι που Συμβαίνει !
π.χ. για ποιό λόγο, όταν κάποιος έχει μια ωραία σύζυγο σαν την Τζένιφερ Κόνελι, δεν είναι ευτυχισμένος;))
Καλό βράδι,
Caesar
Caesar γι' αυτό το τελευταίο που είπες στην Ξένια, έχω κι εγώ μεγάλη απορία ;))
Από την άλλη έχω και την απάντηση. Ξέρεις τι θα πει να θεωρείς τον άλλον δεδομένο ;
Να είσαι πάντα καλά
(όχι, σου είπα, δεν την έχω δει την ταινία )
Χαμόγελα :) :)
Την είδα και ήταν πραγματικά υπέροχη... πολύ σκληρή, αλλά ταυτόχρονα πραγματική.. Μικρά παιδιά οι ήρωες που επιθυμούν χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες.. ώσπου στο τέλος μεγαλώνουν..
Caesar,
δεν διαφωνώ με αυτά που λες. Απλώς εγώ εστίασα στην ταινία (και όχι στις "ρεαλιστικές καταστάσεις που θίγει, διλήμματα κτλ", όπως είπες), στους ηθοποιούς, στο παίξιμο, στο στήσιμο και καταλήγω ότι η ταινία δεν μου άρεσε γιατί οι ηθοποιοί μού φάνηκαν άνευροι. Ίσως με άλλους ηθοποιούς, με άλλο παίξιμο να με συγκινούσε περισσότερο.
Αυτού(νε)!
Καληνυυυυυύχτα,
Ξένια.
elmelissa,
[Ξέρεις τι θα πει να θεωρείς τον άλλον δεδομένο ;]
Ναί, "το διατηρείσαι τα αγαθά χαλεπώτερον εστί του κτήσασθαι" ;))
sunshine,
Χαίρομαι που τη βρήκες υπέροχη:)
xenia ,
Iσως έχεις πολύ ψηλά τον πήχυ στις απαιτήσεις σου, και καλά κάνεις.
Παρ'όλα αυτά παραμένω ικανοποιημένος & από τους ηθοποιούς & από όλους τους συντελεστές της προσπάθειας που έκαναν για να βγεί αυτό το αποτέλεσμα.
Πάντα όμως θα υπάρχει και καλύτερο :)
Nα έχετε μια όμορφη μέρα....
H ταινία κυκλοφορεί σε dvd ή παίζεται στους κινηματογράφους;Δεν έχω ιδέα.
Γιτσάκι,
Είναι παραγωγής 2006 & προβλήθηκε στους κινηματογράφους, στην Ελλάδα την 18.01.07,διάρκ. 130' και κυκλοφορεί ήδη σε DVD. O τίτλος στα ελληνικά είναι:
"Κρυφές επιθυμίες"
:-)
Επιτέλους τα κατάφερα να την δω. Χτες το βράδυ στον κινηματογράφο.
Το γεγονός ότι τη σκέφτομαι και σήμερα είναι ενδεικτικό της εντύπωσης που μου έκανε.
Μπορούσα θαυμάσια να παρακολουθήσω και να καταλάβω τους λόγους που οδήγησαν τους κεντρικούς χαρακτήρες στις επιλογές τους.
H κατάσταση αναμονής και προσωπικού αδιέξοδου των ανθρώπων αυτών χωρίς οικονομικά προβλήματα, διαπερνάει τη γυαλιστερή επιφάνεια.
Η αίσθηση της ευθύνης για τον διπλανό, αλλά και οι συνέπειες της ευθυνοφοβίας που είναι επίσης δύο από τα θέματα του έργου, με έβαλαν σε σκέψεις. Και όχι μόνο... Η ευθραυστότητα των ανθρώπων και των σχέσεων... Πολλά...
Είναι ένα έργο που θα το σκέφτομαι για καιρό.
Eίναι από τις περιπτώσεις που η τέχνη αντιγράφει τη ζωή, 3parties a day !
την ειδα μολις λιγο πριν ;)))
θα συμφωνησω με την ξενια, οσον αφορα τις απαιτησεις που εχω απο μια ταινια..
ομως την συγκεκριμενη μονο απο τα νοηματα της μπορεις να την κρινεις που ειναι πολυ ρεαλιστικα..και ομορφα!
πες μου ceasar.. θελω την αντρικη αποψη, αν και δε γνωριζω την ηλικια σου, νιωθω πως εισαι πολυ μικροτερος απο εμενα, πες μου..
αυτες οι σχεσεις, που πια τις θεωρω απολυτα δεδομενες..
ειναι καταδικασμενες απο την αρχη;
και γιατι;
γιατι αυτοι οι ιδιοι που τις φτιαχνουν δεν μπορουν να εκτιμησουν οσο πρεπει το παρανομο ταιρι τους, λογω του οτι υπαρχει αναμεσα τους τριτο προσωπο;
ή γιατι ξερουν εκ των προταιρων πως κι αυτη η δευτερη σχεση θα εχει το ιδιο αποτελεσμα καποια στιγμη;
σχεσεις απο την φυση τους σε αδιεξοδο;
ενας φιλος μου ειπε τελευταια πως σε καθε σχεση που ξεκινα, ολα βρισκονται επανω στο τραπεζι κι απο κει και περα τη σχεση τη διαμορφωνουμε..
ετσι ειναι λες;
ή ειναι δεδομενες οι κινησεις και τα θελω; δεδομενο το τι θα παρουμε και το τι θα δωσουμε;
@ ❤
Δυστυχώς, δεν υπάρχει συνταγή... διατείνεται το άρθρο και ίσως έτσι είναι μάλλον τα πράγματα. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή αλλά & η ίδια η σχέση την κάνει ξεχωριστή.
Ίσως όμως άλλες απαιτήσεις να υπάρχουν με το "παράνομο" ταίρι ή κίνητρα που διαμορφώνουν ανάλογα και την σχέση.
Πάντως ότι δεν μπαίνει σε καλούπι είναι πιο γοητευτικό.
Άλλωστε η ζωή ξεπερνάει πολλές φορές την τέχνη. Ακόμη και την 7η ;)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home