Wednesday, May 15, 2019

ΜΟΝ

Τα βήματά του κατηφόριζαν το κουρασμένο του σώμα στον νυχτερινό δρόμο, αργά προς το αγαπημένο του μπαρ. Από μακρυά, τα φώτα του και ο ήχος της μουσικής τον έκαναν να αισθάνεται όπως ο ναυτικός, που μετά από μεγάλο ταξίδι βλέπει το αγαπημένο του λιμάνι μες στη νύχτα να φωτίζει από μακρυά την σκοτεινή θάλασσα. Η θέση και η παλιοπαρέα τον περίμενε, όπως και η όμορφη Βιβή, η βραδινή σερβιτόρα με την ευχάριστη αλλά και επαγγελματική της υποδοχή, του ανέβασε τη διάθεση. Συμφώνησε για ένα ποτήρι με παγωμένη μπύρα, "όχι μικρή σαν εσένα, αλλά μεγάλη σαν εμένα", της είπε κι εκείνη έφυγε χαρούμενη για να του φέρει την αγαπημένη του δροσερή αφρισμένη ξανθιά. Η Βιβή, με τα μαλλιά της δεμένα σαν σε αλογοουρά, την παρατηρούσε και την θαύμαζε, έτσι που πηγαίνοντας γρήγορα τις παραγγελίες της, έμοιαζε σαν ένα ατίθασο άλογο που τρέχει ελεύθερο σε απέραντα greenfields. H δροσερή γεύση της μπύρας κυριεύει τα χείλη του και η στάθμη της κατεβαίνει γρήγορα πριν ζεσταθεί πολύ από το περιβάλλον. ..
Η μουσική, και τα τραγούδια της βραδιάς δυναμώνουν & χαλαρώνουν ταυτόχρονα τις αισθήσεις. Η γραπτή ηλεκτρονική επικοινωνία μαζί  της από το κινητό, συμβάλλει στην φασματική της παρουσία ανάμεσα στους θαμώνες. Η νύχτα μεθάει μαζί τους κι ανάβει τ’αστέρια της,...

But I’ll keep on waiting until you return
I’II keep on waiting until the day you learn
You can’t be happy
while your heart’s on the roam
You can’t be happy until you bring it home
Home to the green fields and me once again

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger