Σοφία Γ.: Χρυσέ ζωής αέρα...

Εχω ένα χαρταετό και
Κάθε φορά που χαμογελάς σαν άνεμος αναζωογονητικός,
Απογειώνεται,
Τα χρώματά του ζωηρεύουν,
Τα φτερά του ανοίγουν και χάνεται πάνω από την πόλη,
Ψηλά στον ουρανό….
Κι όταν φεύγεις,
Ερχεται πάλι κοντά μου και περιμένει….

“Να γίνομαι άνεμος για το χαρταετό 
και χαρταετός για τον άνεμο
ακόμη κι όταν ουρανός δεν υπάρχει"
[Ο. Ελύτης]