Sophistique

Το bar  βρίσκεται απέναντι από μια εκκλησία. Η ατμόσφαιρα είναι σχεδόν ζεστή αλλά και κατανυκτική. Απογευματινό που οδεύει αργά προς το νυχτερινό, αλλάζοντας χρώματα ο ουρανός και η θάλασσα. Τα φώτα ζωηρεύουν, κι ακόμη περισσότερο η επιθυμία μου να ήσουν κάπου εδώ. Μεγάλες προσδοκίες που μικραίνουν με το χρόνο. Μια αφίσα της Amelie μου χαμογελάει σαν μια σύγχρονη Mona Lisa και το χρώμα των μαλλιών σου, σαν τις ανταύγειες της μπύρας μέσα στο ποτήρι μου, ανοίγει τα ρυάκια του πόθου μου που γίνονται ορμητικό ρεύμα που με παρασέρνει προσπαθώντας μάταια να κρατηθώ από κάπου... 
 ...............................................................
"-Ρακίτιν: Φαντάζεστε ότι ο έρωτας είναι μεγάλη ευλογία επι γής.
- Μπελάγιεφ: Δεν έχω εμπειρία αλλά φαντάζομαι ότι θα είναι μεγάλη ευλογία να απολαμβάνεις την ευτυχία της γυναίκας που αγαπάς.
-Ρακίτιν: Εγώ πιστεύω ότι η κάθε λογής αγάπη, τυχερή ή άτυχη γίνεται σωστή κατάρα όταν δοθείς ολόκληρος σ' αυτήν. Περιμένετε λίγο, ίσως τότε μάθετε πόσο ξέρουν να βασανίζουν αυτά τα αβρά και απαλά χεράκια. Με πόση λαχταριστή ανυπομονησία μπορούν να σου σκίσουν την καρδιά κομμάτια, περιμένετε λίγο, θα δείτε πόσο καυτερό μίσος κρύβεται κάτω από την πιο ζεστή ερωτική χόβολη. Θα με θυμηθείτε όταν θα λαχταρήσετε λίγη γαλήνη, την πιο απλή την πιο κοινότυπη γαλήνη, όπως ένας άρρωστος λαχταράει τη γιατρειά του, όταν θα ζηλέψετε τον οποιοδήποτε άνθρωπο που έχει την ελευθερία του και την ανεμελιά του. Περιμένετε και θα μάθετε τι πάει να πει να είσαι δεμένος σε κάποιον ποδόγυρο, να υποφέρεις από προϊούσα δηλητηρίαση και να σκλαβώνεσαι όλο και πιο πολύ και να διαπιστώνεις την αγωνία και την ταπείνωση που φέρνει αυτή η σκλαβιά. Θα μάθετε τέλος πόσο πικρό είναι το αντάλλαγμα για όλα τούτα τα δεινά....."     (Ένας μήνας στην εξοχή)
[ ΙΒΑΝ Σεργκέγεβιτς ΤΟΥΡΚΕΝΙΕΦ ]