le lac endormi

Un sapin, la nuit,
Ένα έλατο τη νύχτα
Quand nul ne le voit,
Όταν κανείς δεν το προσέχει
Devient une barque
Γίνεται βάρκα
Sans rames ni bras.
Δίχως κουπιά και μπράτσα.
On entend parfois
Κάποτε κάποτε ακούς
Quelque clapotis
Τον παφλασμό που κάνει
Et l’eau s’effarouche / Tout autour de lui
Και το νερό τραντάζεται τριγύρω του.

(Jules Supervielle)

Ποιός δεν θα ήθελε αυτές τις μέρες & τις νύχτες να βρίσκεται κάπου μακρυά από τα καθημερινά του προβλήματα και την πολύβουη πολιτεία του. Σε μέρη διαφορετικά, ήσυχα & χιονισμένα. Σε τοπία ορεινά & ξεχασμένα από δημοφιλείς προορισμούς.
Ελα να πάμε για λίγο εκεί όπου θ' ακούς μόνο τον άνεμο το βράδυ και το μαγικό θόρυβο από το ξύλο που καίγεται στη φωτιά. Tο τρίξιμο από τα βήματά μας στο χιονισμένο μονοπάτι.
Το θρόϊσμα από τις πευκοβελόνες στα δένδρα. Το αθόρυβο χιόνι να σκαρφαλώνει απαλά στα παράθυρα του σπιτιού & τη γαλήνη στη ψυχή σου.
Εκεί όπου μόνο η σκέψη σου θ' ακούγεται κι ο ψίθυρος της ηδονής !