Sunday, November 30, 2008

Η παγιδα


"Όταν ήμουν μικρός ευχόμουν...
Νόμιζα πως η ζωή είναι σαν μια ταινία
Μπορείς να πατήσεις το στόπ και να γυρίσεις πίσω
Και να ξεκινήσεις από την αρχή
Από το σημείο που θέλεις να ξαναρχίσεις"
[Mladen]
Είναι η στιγμή που η ζωή μας έχει ήδη διατρέξει πλέον όλα εκείνα που εκ των υστέρων θα θέλαμε να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά.
Δεν γίνεται όμως να γυρίσεις δεύτερη φορά μια σκηνή στην πραγματική ζωή. Όταν το πρόβλημα είναι έντονο και ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά δεν έχεις την πολυτέλεια να σκεφθείς. Μειώνεται η ικανότητα αντίληψης της πραγματικότητας & οι αντιδράσεις σου λειτουργούν μάλλον ενστικτωδώς. Σχεδόν εκπλήσσεσαι και από τον ίδιο σου τον εαυτό & αντικρύζεις τα όριά του.
Ένας αρχιτέκτονας, ο Mladen που ζει με τη γυναίκα του, Marija και το γιο του Nemanja, σε μια στρωμένη & συνηθισμένη ζωή ανατρέπονται τα πάντα όταν ο μικρός αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας & πρέπει να χειρουργηθεί μόνο στο εξωτερικό με υπερβολικό-απαγορευτικό κόστος για την οικογένεια.
Η απελπισμένη & επείγουσα αναζήτηση του χρηματικού ποσού οδηγεί σε ανεξέλεγκτες & μοιραίες διαδρομές ακροβατώντας ανάμεσα στο ηθικό & στο ανήθικο κάνοντας τις προσωπικές & κοινωνικές δομές να τρίζουν & να γκρεμίζονται από την μια στιγμή στην άλλη. Να καταστρέψεις μια άλλη ζωή για να σώσεις μια δική σου.

Σκηνοθεσία: ΣΕΡΝΤΑΝ ΓΚΟΛΟΥΜΠΟΒΙΤΣ

Labels:

6 Comments:

At 1/12/08 03:37 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

"...δεύτερη ζωή δεν έχει"...Αν και ίσως να το θέλουμε/χρειαζόμαστε αρκετές φορές στη ζωή μας.

 
At 1/12/08 17:45 , Blogger Caesar said...

To θέλουμε, ναί. Το χρειαζόμαστε όμως;) Γιατί θαρρώ ότι θα επαναλαμβάναμε περίπου τα ίδια πράγματα.
Στην προκειμένη περίπτωση ο ήρωας της ιστορίας καταρρέει από τις ίδιες του τις αρχές που προσπαθεί να εφαρμόσει κόντρα στο γενικό ρεύμα που επικρατεί & στην κατάπτωση όλων των ανθρώπινων αξιών. Κι όλα αυτά όχι για ίδιο όφελος αλλά προσπαθώντας να διεκδικήσει δικαιοσύνη & σωτηρία.

 
At 2/12/08 14:58 , Blogger kat. said...

δεν έχω αποφασίσει αν όλο αυτό είναι παγίδα ή όχι!
το θέμα είναι να μην μετανιώνουμε..

 
At 2/12/08 21:30 , Blogger Caesar said...

@ katerina,
Πολύ θα ήθελα να πληροφορηθώ κάποια στιγμή την απόφασή σου!
Όσο για το να μετανιώσουμε για κάτι, δεν το θεωρώ απαραίτητα κακό:)

 
At 3/12/08 21:45 , Blogger nelly said...

πολυ καλη ταινια, απ αυτες που εγω λεω "μετρημενες" με την εννοια της αποφυγης του μελο στοιχειου παροτι προκειται για δραματικη ιστορια.
Πολυ καλα και με μετρο επαιξε κι ο πρωταγωνιστης.
Η ιστορια παντως λεει (μαλλον) οτι ετσι και παρεις τον κατηφορο, ειναι βεβαιος και ο πατος.

 
At 3/12/08 22:13 , Blogger Caesar said...

@ nelly
Eτσι ακριβώς, κατάφερε να ισορροπήσει ανάμεσα στο τραγικό & ρεαλιστικό στοιχείο, λαμβάνοντας υπόψη την κοινωνική κατάσταση που επικρατούσε & την απλότητα του πρωταγωνιστή.
Είναι από τις καταστάσεις που δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν ποτέ στις ανθρώπινες κοινωνίες.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger