without
Οι τελευταίες μέρες του Νοέμβρη με βρίσκουν να προσπαθώ να διακρίνω τα ίχνη σου.
Μέσα στις ανταύγειες από το λιγοστό φως που διαχέεται απαλά στους δρόμους της πόλης, στις στολισμένες βιτρίνες & στα παράθυρα των γραφείων. Στον απόηχο μιας γιορτής. Στην ηχώ των λόγων σου μέσα στις σκέψεις μου. Στη σκόνη του χρόνου που τρέχει να καλύψει τα πάντα.
"Ολα που δεν κατάλαβα /
σε ποιά συγνώμη που δεν δίνω /
θα χωρέσουν;"
[Κ.Δ.]
posted by Caesar @ 11/25/2008 07:09:00 PM
6 Comments
6 Comments:
όταν το without γίνεται νόμος καμιά συγγνώμη δεν αρκεί....
Διασταλτική ερμηνεία του νόμου, maybe ;)
Οχι Caesar να αναζητας ιχνη.Αυτα πλεον θα εχουν καλυφθει η θα εχουν σβηστει.Μην γινεσαι κυνηγος χαμενων εικονων.Χαμενων σωματων χωρις ψυχη.Ακολουθησε μονοπατια που τα ιχνη ειναι ευδιακριτα.Αναγνωρισιμα σχηματα.
Καλο σου βραδυ.
@ prasino likeraki,
Ξέρεις, είναι εκείνα τα χνάρια που διαμορφώνουν & μια διαφορετική οπτική της πραγματικότητας. Εκείνα που δημιουργούν μικρές ρωγμές στα γκρίζα μπλόκ της καθημερινότητας κι αφήνουν να χυθεί το χρωματιστό φώς όπως στα μεγάλα βιτρώ παράθυρα μιας εκκλησίας. Την ώρα που ο μαγικός ήχος από το αρμόνιο διαλύει κάθε αμφιβολία για όλα τα πράγματα.
πρέπει να δώσεις και να πάρεις συγγνώμη για να δεις,να ακούσεις και να γευτείς με όλες σου τις αισθήσεις,ξανά και ξανά,την αγαπημένη.
@ o.θ.π.κ.
Eκ πρώτης όψεως έτσι όπως τα περιγράφεις είναι τα πράγματα γενικώς. Ό,τι δίνεις, παίρνεις.
Εδώ όμως, όπως το διατυπώνει & η καλή μας Κ. Δημουλά, πρέπει πρώτα να καταλάβω για να μπορέσω αν χρειάζεται ν'ακολουθήσει & η συγνώμη, ή κάπως έτσι;))
ΥΓ: Μου είστε όλες αγαπημένες!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home