στιγμες
Είναι τόσο νωρίς ακόμη. Πρωινό καθαρό κι ερημικό.
Κανείς άλλος δεν ήρθε σ' ολόκληρο το κτίριο.
Κανένας θόρυβος δεν ακούγεται.
Νιώθω να έχω μαζί του, με τους χώρους του,
τους διαδρόμους και τις σκάλες του μια αίσθηση
αλληλεγγύης & συμμετοχής στην ησυχία του,
που σε λίγο θα διαταραχθεί από τα καθημερινά του δρώμενα.
"Δεν ξέρω τι γυρεύω αυτές τις ώρες πάντα κάθε μέρα
"Δεν ξέρω τι γυρεύω αυτές τις ώρες πάντα κάθε μέρα
Νομίζω πως βρίσκομαι μακριά σας
μαζί μ' αλλιώτικους ανθρώπους..."
[Μ.Αναγνωστάκης] (Νόηση)
[Μ.Αναγνωστάκης] (Νόηση)
Labels: αποτυπώματα
posted by Caesar @ 11/15/2008 07:21:00 AM
4 Comments
4 Comments:
Καλημέρα - για μένα τώρα είναι ακόμα πρωί.Τα ξέρω αυτά τα ερημικά πρωϊνά - έχεις σκεφτεί,που,σίγουρα εσύ θα έχεις,πόση ηρεμία και χαρά μπορεί να σου δώσει κάτι έρημο;Κανείς δε σε ρωτήσει,δε θα σε φέρει σε δύσκολη θέση,δε θα νιώσεις άβολα.Εσύ και το κτήριο,εσύ και η φύση,η έρημη φύση,εσύ και το ξημέρωμα,εσύ και το άδειο σπίτι.Ευγενείς και σιωπηλοί συνοδοιπόροι.Κοίτα το κι έτσι.Εγώ μόνο έτσι το κοιτάζω.Και νιώθω,φορές,ευγνωμοσύνη γι αυτήν την "ερημιά".Ο θόρυβος,ακόμη και ο ψίθυρος,όταν δεν τον έχω αναζητήσει,με αναστατώνει.
@ όλα θα πάνε καλά...
Eίναι εκείνες οι ελάχιστες στιγμές πριν από την έναρξη κάθε δραστηριότητας, ανθρώπινης ή φυσικής.
Όπως εκείνα τα λίγα λεπτά που αρχίζει να αχνοφέγγει η μέρα
Όπως σ' ένα δημόσιο κτήριο λίγο πριν την άφιξη των εργαζομένων & του κοινού
Όπως εκείνα τα λίγα λεπτά πρίν από την έναρξη ενός αγώνα ή μιας ακρόασης ή μιας συνάντησης, ή ακόμη πρίν το κτύπο σε μια πόρτα.
Είναι τα λίγα λεπτά της αυτοσυγκέντρωσης που βρίσκεται κάποιος μόνος με τον εαυτό του,
όπως οι στιγμές του ηθοποιού λίγο πριν βγεί στη σκηνή.
Όπως άλλωστε και οι στιγμές που περιγράφεις:)
Όταν οι ώρες της σιωπής είναι το διάλειμμα στη ζωή μας, όταν είναι οι στιγμές που προηγούνται της δράσης, τοτε ειναι τόσο ευπρόσδεκτες! Όλοι τις αποζητάμε.
Ευπρόσδεκτες & απαραίτητες melian:)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home