Τζον Γαβριηλ Μποργκμαν

Σαββατόβραδο, κατηφορίζοντας αργά την Αγ. Κωνσταντίνου για να συναντήσω την Ακομινάτου. Εκεί βρίσκεται ένα όμορφο & ζεστό θέατρο, το "Αλμα".
Η παράσταση αφορά το έργο του Henrik Ibsen "Τζον Γαβριήλ Μπόρκμαν"
Όταν δεν θέλεις εκπλήξεις & πειραματισμούς, ο συγγραφέας & οι πρωταγωνιστές του έργου είναι εγγύηση για μια υπέροχη θεατρική βραδιά.
Πράγματι, από τη μια ο Ίψεν, ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής, διεισδυτικός στους ανθρώπινους χαρακτήρες χωρίς περιττές & φλύαρες ιστορίες, και από την άλλη ένα δυναμικό πρωταγωνιστικό γκρούπ με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, τον Γιώργο Μοσχίδη, την Κατερίνα Μαραγκού & την Νόνη Ιωαννίδου, καταφέρνουν να απογειώσουν την παράσταση.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται γύρω από έναν άνθρωπο που, προσπαθώντας να αναρριχηθεί στην ιεραρχία μιας τράπεζας θα απαρνηθεί τα αισθήματά του για την αγαπημένη του & θα παντρευτεί την αδελφή της. Δεν σταματά όμως εδώ & συνεχίζει να ακολουθεί ξέφρενα τις σειρήνες του πάθους για την εξουσία & την δύναμη, που θα τον φέρουν τελικά στην καταδίκη & στην φυλάκιση, πέφτοντας ο ίδιος θύμα των επιλογών του. Αφού εκτίει την ποινή του παραμένει για χρόνια έγκλειστος στο επάνω δωμάτιο του σπιτιού του, αποκομμένος όχι μόνο από κάθε κοινωνική συναναστροφή αλλά και από τη σύζυγό του με την οποία έχει αποκτήσει κι ένα γιό. Μοναδική του συντροφιά ένα κορίτσι που έρχεται για να παίζει στο πιάνο του τον "χορό του θανάτου" και ένας φίλος του ο Φόνταλ. Όταν έρχεται να μείνει στο ίδιο σπίτι & η αδελφή της γυναίκας του, οι διάλογοι που ακολουθούν στην πορεία του έργου, αναδεικνύουν τόσο το μέγεθος του Ίψεν όσο & των πρωταγωνιστών της παράστασης. Ένα μικρό δείγμα ανάμεσα στον Μπόργκμαν & στον Φόνταλ: « Η φιλία μας στηρίζεται στο ότι, τόσο καιρό, ο ένας έλεγε ψέματα στον άλλο και τροφοδοτούσε το εγώ το άλλου».
Νομίζω όμως ότι τον πρώτο και τελευταίο λόγο στο έργο του Ίψεν τον έχουν οι γυναίκες, ιδιαίτερα όταν αποκαλύπτεται το γνωστό διαχρονικό ιψενικό τρίγωνο !