«Στην Ακτή»
Μπορεί να έχεις την ευτυχία πολύ κοντά σου, σε απόσταση αναπνοής, και να τη χάσεις;
Ναί μπορεί!
Λάθος εντυπώσεις, λάθος χειρισμοί, εγωισμοί, στερεότυπα, κοινωνικές αποδοχές και οτιδήποτε άλλο παράταιρο θα δημιουργήσουν μια …ομίχλη και θα "χάσεις" το δρόμο σου & το μυαλό σου, τον προσανατολισμό σου.
Εναν μακρύ δρόμο που διανύθηκε σιγά σιγά και με τους δυο, που τους έφερε τόσο κοντά…. για να τους χωρίσει, όταν όλα έδειχναν τόσο όμορφα!΄
Αρχές δεκαετίας του 1960 ….. όταν όλα ήταν κάπως πιο ρομαντικά, συνεσταλμένα
“Μια εύθυμη, όμορφη και τρομερά έξυπνη γυναίκα, η Φλόρενς”
“Πίστευε ότι ήταν αυθεντικός, διαφορετικός απ’ όλους όσους είχε γνωρίσει…”
Ο Έντουαρντ είχε πάρει πτυχίο από το Γιουνιβέρσιτι Κόλετζ του Λονδίνου.
“Πώς ήταν δυνατό να μην ερωτευτεί κάποια τόσο παράξενα κι εγκάρδια ιδιαίτερη….”
“Κι εκείνη τον αγαπούσε με τόση ένταση , με τόση βασανιστική σωματική επιφυλακτικότητα…”
Το πάθος της Φλόρενς η μουσική. Το παίξιμο της ήταν ευέλικτο και ακριβές….
Του Έντουαρντ ποτέ δεν του άρεσε η κλασική μουσική και τώρα μάθαινε την κεφάτη αργκό της-λεγκάτο, πιτσικάτο, κον μπρίο…
Εγκλωβισμένοι όμως μέσα σε προσωπικές αγωνίες και η νύχτα του μέλιτος θα γίνει χίλια κομμάτια, όπως τα πολυάριθμα μικρά και μεγάλα πετραδάκια της ακτής που ανακατεύει επίμονα το κύμα της θάλασσας....
[Στην Ακτή] του Ιαν Μακ Γιούαν, σε κινηματογραφική μεταφορά!
Ναί μπορεί!
Λάθος εντυπώσεις, λάθος χειρισμοί, εγωισμοί, στερεότυπα, κοινωνικές αποδοχές και οτιδήποτε άλλο παράταιρο θα δημιουργήσουν μια …ομίχλη και θα "χάσεις" το δρόμο σου & το μυαλό σου, τον προσανατολισμό σου.
Εναν μακρύ δρόμο που διανύθηκε σιγά σιγά και με τους δυο, που τους έφερε τόσο κοντά…. για να τους χωρίσει, όταν όλα έδειχναν τόσο όμορφα!΄
Αρχές δεκαετίας του 1960 ….. όταν όλα ήταν κάπως πιο ρομαντικά, συνεσταλμένα
“Μια εύθυμη, όμορφη και τρομερά έξυπνη γυναίκα, η Φλόρενς”
“Πίστευε ότι ήταν αυθεντικός, διαφορετικός απ’ όλους όσους είχε γνωρίσει…”
Ο Έντουαρντ είχε πάρει πτυχίο από το Γιουνιβέρσιτι Κόλετζ του Λονδίνου.
“Πώς ήταν δυνατό να μην ερωτευτεί κάποια τόσο παράξενα κι εγκάρδια ιδιαίτερη….”
“Κι εκείνη τον αγαπούσε με τόση ένταση , με τόση βασανιστική σωματική επιφυλακτικότητα…”
Το πάθος της Φλόρενς η μουσική. Το παίξιμο της ήταν ευέλικτο και ακριβές….
Του Έντουαρντ ποτέ δεν του άρεσε η κλασική μουσική και τώρα μάθαινε την κεφάτη αργκό της-λεγκάτο, πιτσικάτο, κον μπρίο…
Εγκλωβισμένοι όμως μέσα σε προσωπικές αγωνίες και η νύχτα του μέλιτος θα γίνει χίλια κομμάτια, όπως τα πολυάριθμα μικρά και μεγάλα πετραδάκια της ακτής που ανακατεύει επίμονα το κύμα της θάλασσας....
[Στην Ακτή] του Ιαν Μακ Γιούαν, σε κινηματογραφική μεταφορά!
2 Comments:
Να έχεις όμορφα χριστούγεννα caesar, αγαπησιάρικα, νοσταλγικά, λαμπερά!
Έχεις την αγάπη μου
:)
....με σοφία, πίστη, αγάπη κι ελπίδα!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home