στο γύρισμα της (Σοφής) μερας

“Εκεί στα φώτα
έβρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα * ”

Ενας πρωινός δρόμος, δίπλα σε μια θάλασσα που παίρνει το χρώμα της μέρας.
Δίπλα σε μια όμορφη στεριά που κατοικείς. Εκεί, κοντά στο χώρο σου που βρίσκεσαι καθημερινά, κάθε πρωί. Όταν σβήνουν και τα τελευταία φώτα της νύχτας.
Της νύχτας που υποκλίνεται και χάνεται με τον ερχομό σου.

“ποιά πόλη, ποιά χώρα / ποιά θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα … * ”

[Σουσης Ισαακ /"εκεί στο νότο"]