fata morgana sofia

Απότομη, ανοδική στροφή της θερμοκρασίας, και οι διαδρομές μας έγιναν πιο δύσκολες.
Ο ήλιος ζεσταίνει / καίει το κορμί, και το αλάτι της, κρατάει την πληγή του ανοιχτή.
Έρωτας δυνατός, σαν τον ήλιο του καλοκαιριού, του κατακαίει ανελέητα την ψυχή. Ανεκπλήρωτος μέσα του, ζητάει απεγνωσμένα λίγη βροχή να δροσιστεί.
Έρωτας σαν έρημος ατελείωτη, κι εκείνη σαν τον ήλιο να τον σιγοκαίει συνεχώς. Αντικατοπτρισμοί που έχουν πάντα τη μορφή της, εμφανίζονται και  χάνονται.
Ένας ατελείωτος δρόμος που χάνεται κάτω από τον καυτό ήλιο...

"θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου..."