blue
Μου είπες πως σου άρεσε πολύ το μπλέ τραπεζομάντηλο στο τραπέζι της αυλής,
με τα πολύχρωμα ψαράκια στο βυθό της θάλασσας.
.........
Σου είπα πού να δεις ακόμη πόσο ταιριάζει μαζί του και το ποτήρι με τις ζωγραφιστές
γοργόνες του Β. Σπεράντζα.
......
Κι είναι μια θάλασσα που μας χωρίζει από τον απογευματινό μας καφέ
στην αυλή μου ή στο μπαλκόνι σου.
Labels: συνοπτικά
7 Comments:
Μια θάλασσα και ένας ουρανός. Γεμάτος ψάρια που αρμενίζουν σαν σύννεφα...Αχ, ταξίδια μπροστά μας Καίσαρα μου. Ατελείωτα...
ειναι μαγικη εποχη το καλοκαιρι, εχει τον τροπο του να μας αλλαζει ανεξαρτητων συνθηκων..
ομορφο να εχεις δωρο μια ολοκληρη θαλασσα δικη σου..
κι ακομη μια
http://www.youtube.com/watch?v=NN_I6fKFAUU
Μερικες φορες ομως μια γεματη επικοινωνια εξαφανιζει τις αποστασεις..... να πω και τον χρονο ή θα ακουστω υπερβολικη;; :)
Καλη εβδομαδα!! :)
@k/v,
"Ενας ουρανός πάντα φωτεινός/ένας ουρανός μ'αστέρια που έχει χίλια καλοκαίρια"
@ ❤
κι όμως εμεις οι άνθρωποι κάνουμε μαγικές τις εποχές...
Από τα καλύτερα κομμάτια του Νιόνιου!
@DD
ότι και να πεις μέσα είσαι:)
αχ,πόσο φτάνει,δυνατή μέχρι τ'αυτιά μου,αυτή η τελευταία φράση...
Καλό απόγευμα,Caesar!
ελπιζω να εισαι καπου ονειρεμενα και να διακοπευεις :)
Καλο απογευμα!!
Ψτ...Μπήκε Σεπτέμβρης, δεν θα επιστρέψεις?? ;)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home