σωπαινεις

Περιμένεις κάθε αυγή το γύρισμα της μέρας
Αγνοώντας πλεον την ύπαρξή του,
νιώθεις πιο ανάλαφρη.
Έξω από τον κύκλο της επιρροής του
αναπνέεις χωρίς δυσκολία.
Ομίχλη που διαλύθηκε απαλά
στο φύσημα του ανέμου,
κι ο ήλιος θα ξεπροβάλει & πάλι
φωτεινός και στοργικός
μέσα από το παράθυρό σου
ανάβοντας με τις ακτίνες του
τα μπουκάλια και τ' αδειανά ποτήρια
που περιμένουν να τα γεμίσεις με το ποτό της λήθης.

"Σωπαίνεις,
θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς.
Ποια πόλη,
ποια χώρα,
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα;"

[Ισαάκ Σούσης]