Αν η σταγόνα της βροχής είχε μορφή θα είχε τη δική σου
θα φορούσε τα ρούχα σου
θα γλυστρούσε στους δρόμους,
στα μεγάλα παράθυρα, στις βιτρίνες, στα καφέ,
στις στέγες, στους ανθρώπους
κάτω από τις μαρκίζες και στα πρόσωπα.
Αν η βροχή είχε φωνή θα είχε τη δική σου,
απαλή ή δυνατή, τρυφερή ή θυμωμένη,
ζεστή & τροπική να θωπεύει τις αισθήσεις μου
μέσα από φωνές και κινητά
για να φθάνει σαν το κύμα κοντά μου.
Είσαι η σταγόνα που ξεχειλίζει τη σκέψη μου
και παρασύρει το φράγμα της καθημερινότητάς μου
μέχρι τη δροσερή αγκαλιά σου
Η σταγόνα που ξεγλυστράει μέσα από τα χέρια μου
και χάνεται σε τόπους μακρινούς
Ο ήχος της σταγόνας, ο ήχος σου,
τα βήματά σου, τα ίχνη σου
τα γράμματά σου
Ακούω τη φωνή σου μαζί με τη βροχή
μέσα στην πόλη να τρέχει να με βρεί.
posted by Caesar @ 1/06/2009 02:40:00 PM
14 Comments
14 Comments:
Τι υπέροχο όλο...
Μα δεν μπόρεσα να πάρω τα μάτια μου από τούτο το στίχο
"Είσαι η σταγόνα που ξεχειλίζει τη σκέψη μου
και παρασύρει το φράγμα της καθημερινότητάς μου
μέχρι τη δροσερή αγκαλιά σου"
Γεια σου Κιου,
Είναι γεγονός ότι πάντα θ'αναζητούμε την προσέγγιση της καθημερινότητας μέσα απο την τέχνη για να την αντιμετωπίσουμε καλύτερα.
Ετσι, παρατηρώντας την όμορφη πλευρά της ζωής & παρακολουθώντας τα καθημερινά δρώμενα του μικρόκοσμου μας ας καταγράφουμε τις σκέψεις που γεννιούνται αναπάντεχα πριν πετάξουν & χαθούν μαζί με το αντικείμενο του ...πόθου που τις προκάλεσε:)
Πολύ όμορφο και ζεστό...σαν λυτρωτικά δάκρυα.
Μου άρεσε πολύ.Καλησπέρα,ποιητή μου!
Caesar η βροχη θα πεφτει ασταματητα λες και ειναι δακρυα απο ενα αστερι.Η βροχη δεν θα παψει να λεει ποσο ευθραστοι ειμαστε.Με εκπλησει που ενας Caesar ειναι τοσο μα τοσο ευαισθητος και ρομαντικος.
Καλο σου βραδυ.Αποψε βρεχει παρα πολυ.
Καλημέρα.
Ξαναδιάβασα την ανάρτηση.Και στάθηκα στις μαρκίζες.Σου αφιερώνω το μεγάλο "Κάτω από τη μαρκίζα",με τη φωνή της Βίκυς Μοσχολιού.Δεν ξέρω αν σου αρέσει το συγκεκριμένο τραγούδι,εμένα πολύ με συγκινεί κάθε φορά που το ακούω ή που το τραγουδάω.
@ ολα θα πανε καλα...
Κι εγώ αυτό είχα να τρέχει στη σκέψη μου, το κάτω από τη μαρκίζα, με τους καταπληκτικούς στίχους του Μάνου Ελευθερίου!
@ prasino likerακι,
Πάρα πολύ όμορφους & δυνατούς στίχους έχει γράψει ο Jacques Prévert στην Μπαρμπαρά,
θα το θυμάται σίγουρα η "ολα θα πάνε καλά"
[Έβρεχε χωρίς σταματημό στη Βρέστη εκείνη την ημέρα
Και περπατούσες χαμογελαστή...]
Caesar καλησπέρα.
Διάβασα σε ένα σχολιο σου ότι σε ενδιαφέρουν λογοτεχνικά βιβλία περί σκάκι κι αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό ένα σχετικό βιβλίο. Δε ξέρω αν σε ενδιαφέρει ή αν ήδη το γνωρίζεις πάντως πρόσφατα εκδόθηκε από τον Πατάκη η βιογραφία του Κασπάροφ με τίτλο "Είναι η ζωή μια παρτίδα σκάκι;", μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα και γνωστοί που αγαπούν το σκάκι μου είπαν τα καλύτερα.
Ρίξε μια ματιά και εδώ:
http://www.in2life.gr/culture/book/articles/161505/article.aspx#bellow
librarian σ'ευχαριστώ,
Είναι αλήθεια ότι ο Κασπάροφ είναι διεθνώς καταξιωμένος & παγκόσμιος πρωταθλητής & φυσικά θα έχει πολλά να διηγηθεί απο την επιτυχημένη πορεία που διέγραψε στο σκακιστικό στερέωμα.
Προτιμώ όμως ιστορίες του Π. Μαουρενσιγκ σαν την "Βαριάντα του Λίνεμπουργκ" ή όπως του Β. Ναμπόκοφ "Η άμυνα του Λούζιν"
Πόσες εικόνες δημιουργήθηκαν με το ποστ σου... Εικόνες από κόσμους διαφορετικούς μεταξύ τους, με κοινό όμως υπόβαθρο. Πολλές συνιστώσες που οδηγούν σε μια συνισταμένη...
3 parties a day,
Κάθε εικόνα κι ένας συνειρμός σαν ξεναγός σ΄ένα χώρο που πάντα κάτι θα μας θυμίζει....
Rappelle-toi,Barbara,il pleuvait sans cesse,sur Brest,ce jour-la...
Ναι,το θυμάμαι πολύ καλά,δε θα μπορούσα αλλιώς,είναι υπέροχο!
Καλημέρα από μια βροχερή Αθήνα αν και δε βλέπω πολύ καθαρά ακόμα τον ουρανό γιατί ξημερώνει.
@ ολα θα πανε καλα...
Et tu marchais souriante
Epanouie ravie ruisselante
Sous la pluie....
Δεν γνωρίζω γιατί αλλά πάντα η βροχή δίνει έναν διαφορετικό τόνο στην καθημερινότητά μας.
Δροσερή καλημέρα με τις σταγόνες να κυλούν στο παράθυρό σου...
σ ευχαριστώ πολύ για την καλημέρα σου,μόλις σου έστειλα κι εγώ μια,στην πιο πρόσφατη ανάρτησή σου.Οι σταγόνες που κυλούν στο παράθυρο,όταν δεν είναι αποτέλεσμα κακής κατασκευής και μόνωσης του παραθυρόφυλλου(!),είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που απολαμβάνω το χειμώνα.Σε ευχαριστώ!
This comment has been removed by a blog administrator.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home