αλλοι τοποι

Σκέφτομαι μερικές φορές ή καλύτερα με καταλαμβάνει η επιθυμία να κατοικώ σε κάποιο ήσυχο μέρος. Σε κάποιο ορεινό μάλλον τοπίο με σπίτια μεγάλα πέτρινα ή με κάποιο άλλο υλικό εκτός από το γυαλί το σίδερο και το τσιμέντο. Κατοικίες με πολλά δένδρα και πράσινο. Κατοικίες σε αρκετή απόσταση η μια από την άλλη. Εκεί όπου θα είναι πάντα ορατός & καθαρός ο ουρανός τη μέρα αλλά και τη νύχτα με τ' αστέρια του. Οι ανατολές και τα δειλινά. Τα σύννεφα και οι αστραπές. Εκεί που η βροχή & το χιόνι είναι ευλογία & όχι ταλαιπωρία. Μυρωδιές από ξυλόσομπες και τζάκια το χειμώνα και το βρεγμένο από τη βροχή χώμα. Κοντινές αποστάσεις χωρίς εντάσεις & πιέσεις σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια.
Σκέψεις & προσδοκίες που γεννιούνται όταν επισκέπτομαι κάποιο ορεινό τοπίο όπως στο Πήλιο π.χ. ιδιαίτερα εκείνες τις μαγικές νύχτες του Δεκέμβρη που περπατώντας στα λιθόστρωτα δρομάκια μπορεί να πέσει ξαφνικά κοντά σου ένα αστέρι ή ακόμη να δεις ψηλά να περνάει μέσα στην ομίχλη πάνω από τις χιονισμένες σκεπές, το έλκηθρο με τον αη βασίλη !