καθημερινο
Η εβδομάδα ξεκίνησε ήδη.
Η μέρα προχώρησε αρκετά.
Κοιτάζω για λίγο έξω από το παράθυρο του γραφείου.
Κοντεύει μεσημέρι.
Σε σκέφτομαι, καθώς σε διαβάζω για λίγο, ανάμεσα στα χαρτιά μου.
Πώς να περνάς τις μέρες σου.
Κοιτάζω κάπου απέναντι "Μια νέα κοπέλα άνοιξε το παράθυρο & χαμογέλασε στη θάλασσα..."
Μεσημέρι, σχεδόν απόγευμα, θα πάρω το δρόμο της επιστροφής...
posted by Caesar @ 9/22/2009 11:40:00 AM
8 Comments
8 Comments:
τι ομορφο να την σκεφτεσαι caesar..
ολες οι μερες, ολων των ανθρωπων, ειναι απιστευτα ομοιες..
ισως κι αυτη, καθως σε διαβαζε, αναμεσα στα χαρτια της να σκεφτοταν ακριβως το ιδιο..
πως να περνουν οι δικες σου μερες..
καλημερα
Πολύ αγαπημένη συλλογή η Εαρινή Συμφωνία. Η νύχτα που χτυπά τα τζάμια, η αγάπη που αναμένεται...
"...Μέσα στη φούχτα της αγάπης χωράει το σύμπαν".
Θα μπορούσε να είναι ένα σημείωμα πατέρα προς την κόρη του.Είναι ωραίο,όπως και να χει,να σε σκέφτονται έτσι,να νοιάζονται μέσα στη μέρα για το τι κάνεις.
Καλό απόγευμα!
@ α/τ/φ,
Μάλλον έτσι φαίνεται να είναι, λίγο πολύ οι μέρες των ανθρώπων!
@ Ioulita,
Διαπέρασες το κείμενο, και βγήκες στο σημείο αναφοράς :)
@ ο/θ/π/κ
Ναί, γιατί όχι!
Όντως είναι μια κατάσταση που γεμίζει τη ζωή μας, όταν συμβαίνει.
Καλησπέρες:)
Τρυφερη σκεψη Caesar.Για ολους αυτους που εχουμε μια αγαπημενη θεση στο μυαλο και την ψυχη μας.
Παρ'όλα αυτά,
η νύχτα επιμένει να είναι τρυφερή likeraki
Είναι ωραία μες στη μέρα σου να αφιερώνεις κάποιες στιγμές σου αφήνοντας τη σκέψη σου να βρεθεί κοντά σε αγαπημένους ανθρώπους. Το κακό ξέρεις ποιο είναι; Όταν αυτή η σκέψη πάει εκεί και μένει, τη φωνάζεις να γυρίσει και αδύνατον.
Τότε τι κάνεις;
Librarian,
ωραία μου το έθεσες πάλι,
και μετά θα τραγουδάμε
i lost my mind ναί;))
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home