Σαββατο βραδυ Κυριακη πρωι
Σαββατόβραδο γύρω στις εννιά. Οδός Υμηττού, Παγκράτι, γύρω από την πλατεία. Από τη μια πλευρά οι φωτισμένες βιτρίνες των καταστημάτων, με τους προβολείς τους να εστιάζονται στις εκπτώσεις αξιών των ειδών και ίσως των ...ιδεών.
Από την άλλη πλευρά οι καφετέριες ζεσταίνουν τους λιγοστούς ακόμη θαμώνες τους με τις εξωτερικές θερμάστες, ίσως & με ζεστά ποτά, δημιουργώντας μια ζεστή & χαλαρή ατμόσφαιρα συζητήσεων & αναζητήσεων.
Κυριακή πρωί, γύρω στις δέκα. Ιδιος χώρος, διαφορετικός κόσμος. Οι κυριακάτικες εφημερίδες απλωμένες & κρεμασμένες γύρω από τα περίπτερα συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον για τις προσφορές τους.
Σε λίγο θα διαβάζω κι εγώ κάποια, απολαμβάνοντας ένα κλασσικό κυριακάτικο πρωινό με καφέ κι εφημερίδα.
Ένας υπέροχος πιλότος επιβατικού αεροσκάφους θα καταφέρει να σώσει όλους τους επιβαίνοντες με επιτυχή αναγκαστική προσγείωση σ' ένα ποτάμι, και κάποιος άλλος σ' ένα πολεμικό αεροπλάνο θα σκοτώσει αρκετούς πυροδοτώντας μια ρουκέτα...
Μεσημέρι, και όλα πάνε καλά, η ζωή συνεχίζεται έτσι κι αλλιώς, σε κάποιο κυριακάτικο τραπέζι, η Δευτέρα είναι πάλι κοντά...
9 Comments:
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το Κυριακάτικο πρωινό καφέ με εφημερίδα ειδικά αν η μέρα έχει τόσο ήλιο όπως εχτές.
Φαντάσου να κάθεσαι σε μια καφετέρια μια τέτοια ημέρα και όλα γύρω να είναι θάλασσα.
Ηρεμία.
@librarian,
και ιδίως τα ατελείωτα ένθετα αφιερώματα, στα βιβλία κλπ μ' έναν εξίσου ατελείωτο καφέ, όπως αρμόζει σε μια μέρα αργίας ή ρεπό!
Τώρα, για τη θάλασσα, θα προτιμούσα να τις διάβαζα στη βεράντα ενός γιότ:)
Μονο οτι είναι δίπλα μας, μας αγγίζει στ' αλήθεια Caesar. Κυριολεκτικα και μεταφορικά
Η γρήγορη μετάδοση του ανθρώπινου πόνου στις μέρες μας, δε μας φέρνει το ίδιο κοντά και στο αντίστοιχο συναίσθημα.
Αλλά η ηρεμία ενός κυριακάτικου πρωινου, η απόλαυση καποιων πολύ απλων πραγματων, αποτελει από μόνη της κλασική αξία
τα τελευταία χρόνια,ό,τι και να κάνω το Σάββατο,όσο κι αν ξενυχτήσω,μου αρέσει να πηγαίνω για καφέ και διάβασμα εφημερίδων Κυριακή πρωί,κατά προτίμηση σε ανοιχτό χώρο,κοντά στη θάλασσα ή σε όμορφα μέρη.Μήπως μεγαλώνω και αρχίζω να αποκτώ συνήθειες;
:)
Ειναι πολλα μικρα πραγματακια που κανουν πολυ ομορφη την ζωη μας.Αραγε το καταλαβαινουμε ,το νιωθουμε;η μας εχουν γινει συνηθεια και περνανε ετσι χωρις νοημα;
@ Melian,
Πράγματι, μια μακρινή απώλεια είναι απλώς στατιστική, ενώ μια κοντινή μας είναι τραγωδία!
Διαχρονική αξία τα κυριακάτικα πρωινά. Συνιστώ μάλιστα την εκπομπή "Τα κλασσικά της Κυριακής" από το Β'Πρόγραμμα, με την Μαρία Κοπανά 8-9 το πρωί.
@ ο.θ.π.κ.
Όσο μεγαλώνουμε ξεδιαλέγουμε και κρατάμε τις καλύτερες συνήθειες, ναί;)
@prasino likeraki,
Φοβάμαι πως τείνει να κυριαρχήσει το δεύτερο σκέλος της πρότασής σου. Γι αυτό ας είμαστε επιλεκτικοί
@caesar:
νομίζω και ελπίζω πως ναι!Έτσι είναι.
@ ολα θα πανε καλα...
Ετσι, έτσι είναι:)
This comment has been removed by a blog administrator.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home