περιπλανήσεις
Η νύχτα τυλίγει τις σκέψεις μου. Το βλέμμα μου χάνεται στον νυχτερινό ορίζοντα. Τα φώτα της πόλης χρωματίζουν την ατμόσφαιρα. Η μνήμη σε κρατάει κοντά. Σαν κάποιο αιωρούμενο σωματίδιο θάθελα να βρίσκομαι σε απόσταση αναπνοής γύρω σου. Ίσως ένα ξεχασμένο γλυπτό στην είσοδο να σε θωρώ κάθε στιγμή, που θα περνάς.....
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home