Λευκό
Εβλεπε το χιόνι που έπεφτε αθόρυβα και σκέπαζε τα πάντα
Σκέφθηκε πως θάθελε να καλύψει και τη ζωή του,
Να γίνει κι ο ίδιος χιόνι
Να γίνει κι ο ίδιος χιόνι
Κι ύστερα, τα χέρια της να έφτιαχναν έναν χιονάνθρωπο
Εξω από την αυλή της
Δίπλα στο παράθυρό της...
Labels: χειμωνιατικες ιστοριες
3 Comments:
Και όταν θα έλιωνε? Πώς να αντέξει εκείνη να τον βλέπει να λιώνει? Άκαρδη εικόνα ;)
*ελπίζω να είσαι καλά Καίσαρα μου ;)
Αυτό το βράδυ δε θα έρεις...μα έστω να ερχόσουν κάποιο άλλο..
΄Ολα τα σκεφτεσαι k/voltitses μου;)
..κι αυτα τα βραδυα ειναι τοσο μαγικα piXie..
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home