Τό φταίξιμο, αγαπητέ μου Βρούτε, δεν είναι στ' άστρα, αλλά στον εαυτό μας, σε αυτόν είμαστε υποταγμένοι.
Saturday, September 29, 2012
city lights
Τυλιγμένη από τα νυχτερινά φώτα και τις ανταύγειες στην ατμόσφαιρα, η πόλη χαλαρώνει στους ρυθμούς του σαββατόβραδου.
Χρώματα φώτα και διαδρομές χωρίς τέλος συνθέτουν αυτό το μίγμα της διαφορετικής διάθεσης που χάνεται ως.. ".. την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη τ' ουρανού σου"
5 Comments:
Αυτό το φως πώς κατορθώνει να τυλίγει σαν χάδι τις σκέψεις, άλλο πράγμα...;)
και σαν αόρατα δίχτυα, θα έλεγα ακόμη ;)
αχ,αυτό το "...σαν παιδί,σαν άγγελό σου"...
Καλημέρα.
Πιο πολύ από όλα απόλαυσα το φεγγαρόφωτο...
ο/θ/π/κ
Νομίζω ότι είναι απο τα καλύτερα της Χαρούλας αν όχι το καλύτερο
ρε δείμε, δεν έχει φεγγαρόφωτο πουθενά εδώ, μόνο το ηλεκτρικό φώς υπάρχει ακόμη τουλάχιστον... :))
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home