Τό φταίξιμο, αγαπητέ μου Βρούτε, δεν είναι στ' άστρα, αλλά στον εαυτό μας, σε αυτόν είμαστε υποταγμένοι.
Wednesday, August 22, 2012
out of limits
Πού χάνεται το ηλιοβασίλεμα κάθε βράδυ
πού χάνεται η φωνή σου όταν θα κλείσεις το τηλέφωνο
το βλέμμα σου όταν κοιμάσαι και τα όνειρά σου όταν ξυπνάς
τα ίχνη σου στην άμμο όταν θα σβήσουν από τη θάλασσα
και η ζωή μας κάθε χρόνο λιγοστεύει
4 Comments:
χχμμμ νομιζω οτι αποθηκευονται ολα μαζι σ αυτο το τεραστιο πακετο που λεγεται μνημη
εχεις φανταστει ποτε το ανθρωπινο μυαλο χωρις αυτην;
ομως εχουμε ακομη αρκετο καλοκαιρι caesar ας το απολαυσουμε και αυτο
καλο μεσημερι
φιλια!
Λιτό, σύντομο και πανέμορφο...
"παιδί παιδάκι με τα καστανά μαλλιά/σου'μελλε να χαθείς εδώ για να σωθείς μακριά".
Ο φυλλομάντης - Τα Ετεροθαλή
Ο.Ε
Αγαπητέ Caesar,
Κι εγώ,μαζί με τον ποιητή,φαντάζομαι πως χάνονται εδώ αλλά εγγράφονται κάπου αλλού.Ίσως και ανεστραμμένα.
Μας έλειψε η γραφή σου.
Καλό βράδυ!
Μάλλον τίποτε δεν χάνεται. Άλλωστε πού να χαθεί, ίσως μετασχηματίζονται σε κάτι άλλο...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home