Monday, April 23, 2012

Mεσάνυχτα στο Παρίσι


Aν μπορούσες να βρεθείς κάπου στο παρελθόν ποιά εποχή θα διάλεγες; Ποιούς ανθρώπους θα ξανάβλεπες; Υποθέτω ότι εξαρτάται κι από τα ενδιαφέροντά σου, καλλιτεχνικά, επιστημονικά,  ερευνητικά κλπ. Ο ήρωας της ταινίας φθάνοντας στο αγαπημένο του Παρίσι με την αρραβωνιαστικιά του και τους γονείς της, προσπαθεί να βρεί την έμπνευση για να γράψει το μυθιστόρημά του. Κουρασμένος όμως από την πραγματικότητα κι απογοητευμένος απο τις προσδοκίες του, κι ενώ όλα δείχνουν να ακολουθούν το δρόμο τους μέσα στα συνηθισμένα πλαίσια εντός ορίων, προκύπτει το απροσδόκητο, το ασύληπτο, το φανταστικό, το απόλυτα κινηματογραφικό. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, μεταφέρεται στο παρελθόν και βρίσκεται ανάμεσα στους αγαπημένους του συγγραφείς και διάσημους καλλιτέχνες να συνδιαλέγεται μαζί τους, όπως το ζεύγος Φιτζέραλντ, ο Χεμικγουέι, η Γετρούδη Στάιν, ο Πικάσο, o Nταλί, ο Μπονουέλ κι έπειτα ο Λωτρέκ, ο Ντεγκά και άλλοι.
Το παρελθόν δεν είναι νεκρό, λέει ο Φόκνερ, ούτε καν ξεπερασμένο κι ο Γούντι Άλεν, με τον μοναδικό του τρόπο ζωντανεύει το Παρίσι της χρυσής εποχής της δεκαετίας του '20.
Ποιά εποχή όμως θα προτιμήσει ο πρωταγωνιστής για να ζήσει;  ή μήπως ο καθένας μας πιστεύει ότι είναι καλύτερο το παρελθόν σε σχέση με το παρόν του...

Labels:

6 Comments:

At 23/4/12 22:26 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Πολύ ωραία ταινία...Τη χάρηκα όταν παιζόταν.
Καλησπέρα,Caesar.

 
At 23/4/12 22:27 , Blogger kovo voltes... said...

Λέμε συχνά "κάθε πέρισυ και καλύτερα" μα η αλήθεια είναι ότι απο όλα τα πέρισυ της ζωής μας, φτάσαμε στο σήμερα για να πάμε και στο αύριο. Εξάλλου, κάθε στιγμή που περνά παρελθόν γίνεται. Εγώ δεν ξέρω να σου πω σε ποιά εποχή. Παλιά έλεγα σ'αυτή της δικτατορίας για να μπορώ να βρεθώ κοντά στην σπουδαία γενιά των πνευματικών ανθρώπων της εποχής και να διαδηλώνω κατά της Χούντας. Μα πες πες, να τώρα...Μια χούντα με βελούδινο φουστάνι ζούμε. Απλά απουσιάζουν εκείνες οι σπουδαίες φωνές. Καιρός λοιπόν να βρούμε τις δικές μας φωνές. Με άρωμα απο το χθες και ενέργεια στο τώρα...
*φλυάρησα, αλλά είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον το θέμα σου...;)

 
At 24/4/12 10:28 , Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Θέλω να το δω αυτό το έργο. Και για το Παρίσι (την άλλη προσέγγιση) και για τον αγαπημένο μου Γούντι... Να δω πότε. Μάλλον θα υψώσω το πειρατικό λάβαρο και πάω για torrents.

 
At 24/4/12 13:54 , Blogger fish eye said...

Δεν μου αρεσε καθολου αυτη η ταινια..

ο τροπος που την παρουσιασες εξαιρετικος οπως παντα!

 
At 25/4/12 21:27 , Blogger Caesar said...

@ο/θ/π/κ
Καλησπέρα Γ.
Δεν βρίσκω μέχρι σήμερα κάποια ταινία του Γούντι Αλλεν που να μην είναι ωραία


@ k/v
Δύσκολη εποχή διάλεξες εν αντιθέσει με τον Γούντι Α.
Καιρός για βελούδινη επανάσταση ίσως;)


@δείμε,
Είναι από τις ταινίες που βλέπονται οποτεδήποτε με την ίδια φρεσκάδα

@ ❤
Είναι στο γνωστό ύφος του σκηνοθέτη

 
At 26/4/12 13:50 , Blogger fish eye said...

δε θα συμφωνησω μαζι σου, γενικοτερα μ αρεσει πολυ ο γουντυ αλλεν..

αυτη η ταινια για μενα ηταν μια ταινια φτιαγμενη στα γρηγορα, ετσι για να εχουμε κατι να βγαλουμε στις αιθουσες φετος..

ανευρη και προβλεψιμη σε αντιθεση με πολλες απο τις προγουμενες του

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger