last shot

Έτσι όπως καθόμουν, απολαμβάνοντας ένα ποτό και παρακολουθώντας το παιχνίδι με τις μπάλες που ο παίκτης πρέπει να ρίξει ευθύβολα για να χτυπήσει όσο περισσότερες κορίνες, παρατηρούσα τα συναισθήματα που προκαλούσε κάθε επιτυχία αλλά και κάθε αποτυχία να εκδηλώνονται με ένταση στα πρόσωπα των παικτών. Σε συνδυασμό με το σύνηθες εορταστικό κλίμα που διανύουμε, σκεφτόμουν πως φεύγουν κι οι τελευταίες μέρες της χρονιάς, γλυστρώντας μέσα από τα χέρια μας σαν μπάλες του μπόουλινγκ στο διάδρομο της ζωής μας. Φεύγουν ωστόσο με δύναμη από τα χέρια μας αλλά χωρίς επιστροφή. Επιδιώκοντας μόνο κάποιο στόχο. Κι όπως συμβαίνει πάντα θα φύγει κι η τελευταία, κυνηγώντας κι εκείνη, φορτωμένη με όλες τις ελπίδες πως θα πετύχει σε ό,τι απέτυχαν όλες οι προηγούμενες. Κι όμως εκείνες είναι που βοήθησαν για να εντοπιστεί & να προσδιοριστεί καλύτερα ο στόχος. Για να προετοιμάσουν ακόμη καλύτερα τη σπουδαιότερη, που είναι συνήθως η τελευταία προσπάθεια. Είχα ήδη πιει αρκετά και κατεβάζοντας και την τελευταία γουλιά βγήκα στο δροσερό νυχτερινό αεράκι. Έριξα μια ματιά στη λεωφόρο κοιτώντας το πλήθος από τα αυτοκίνητα να κινείται αργά σαν ήρεμο πλωτό φωτεινό ποτάμι, σήκωσα για λίγο το βλέμμα στον ουρανό που έμοιαζε κι αυτός στολισμένος με όλα του τ' αστέρια αναμμένα, κι έριξα στον κάδο ανακύκλωσης το 2010...