παρά θιν' αλός

Ενας καλός συνδυασμός είναι και το διάβασμα δίπλα στη θάλασσα. Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις, δίχως ρολόγια & προγράμματα, δίχως καθημερινές μετακινήσεις, κραυγές & οιμωγές, ο κόσμος ένα απέραντο ξενοδοχείο, έχοντας μόνο τον ήχο των κυμάτων και τις αρμυρές της σταγόνες που φέρνει ο άνεμος, δέχεσαι με ικανοποίηση την απεραντοσύνη της & τη γαλήνη της σαν κάτι φυσικό και, νιώθεις ακόμη και τις φλέβες σου να συντονίζονται με το ρυθμό της.
Ο πρωινός καφές αποκτά άλλη διάσταση και το ούζο του μεσημεριού γίνεται ο τρελός λοστρόμος στο πλοίο που σε ταξιδεύει ανάμεσα στις γραμμές του βιβλίου και στα κύματα της ψυχής σου.
Οι μέρες και οι νύχτες υποκλίνονται με χάρη η μία στην άλλη στη γραμμή του ορίζοντα, που ποτέ δεν μπορείς να δεις εύκολα μέσα σε μια πόλη, δίπλα σε μια λάμπα θυέλλης μέχρι το ξημέρωμα, άσβεστο σινιάλο για τις γοργόνες των παραμυθιών.