a nice cup of tea

Κάθε απόγευμα, όταν έβγαινε από το δωμάτιο της, έβρισκε να την περιμένει ένα ζεστό φλυτζάνι τσάι. Δεν είχε παρά να προσθέσει ίσως μερικές στάλες λεμονιού και να το απολαύσει μαζί με κάποια άλλη ασχολία της.

Ποτέ δεν αναρρωτιόταν ποιός το ετοίμαζε. Απλώς το αποδεχόταν και κρατώντας το στα δυό της χέρια το έφερνε απαλά στα χείλη της.

Έτσι, σιγά σιγά αποφάσισε να δέχεται ή να διαχειρίζεται και οτιδήποτε άλλο μπορεί να της προσέφερε η ίδια η ζωή, χωρίς να κάθεται να σκέφτεται περισσότερες λεπτομέρειες.

Δεν είχε λοιπόν παρά να προσθέσει κάτι επι πλέον η ίδια, ή ακόμα να αφαιρέσει και να βρει καλύτερη ισορροπία και αρμονία στην καθημερινή επαναλαμβανόμενη ή ακόμη απρόβλεπτη εξέλιξη των πραγμάτων.

Τα πράγματα έλεγε, σου δείχνουν το δρόμο και αυτό πίστευε ότι ήταν η φυσική τάξη των πραγμάτων