smoke
Και να μην σε σβησω στην τελευταια ρουφηξια
Κι ας καουν τα δαχτυλα μου!
Ν΄αφησει η καυτρα πανω τους
Το σημαδι σου..."
[Τζουτζη Ματζουρανη]
Για τις μερες που περασαν, τις εποχες και τα χρονια που χαθηκαν σαν τον γκριζο καπνο μιας φωτιας που καιει ακομη.
posted by Caesar @ 10/13/2013 12:00:00 AM
2 Comments
2 Comments:
Ομολογώ πως δε γνώριζα ούτε στίχους ούτε τραγούδι - αν έχει τραγουδηθεί.Γεια σου,Caesar,μετά από καιρό πάλι.Μου ακούγεται στενόχωρο αλλά συχνά δεν είναι "για θάνατο" κάτι που καμιά φορά νομίζαμε πως είναι.Αυτό είναι στα + όταν μεγαλώνουμε.
Σε φιλώ χωρίς να σε ξέρω.Ίσως και γι'αυτό ακριβώς.
:-)
Μ'αρεσει η ειλικρινεια σου & ανταποδιδω:-)
Ειναι από την ποιητική συλλογή της Τ. Μαντζουράνη «Καφές και τσιγάρα».
Δεν νομιζω να έχει μελοποιηθει.
Τωρα, για το πως ακουγεται εχει να κανει και σε ποια κατασταση βρισκεται ο αναγνωστης. Σαφως και δεν ειναι "για θανατο" αλλωστε (ποιητικη αδεία) γραφεται κατι οπως γραφεται & διατυπωνεται. Όσο για τα συν, όσο μεγαλωνουμε, πραγματι ετσι ειναι
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home