...εν Σοφια

Καθε μερα, καθε πρωινο, μεχρι αργα μετα το μεσημερι ειναι μαζι του εκει
Καθε απογευμα, καθε βραδυ περιμενει την επομενη μερα.
Nα βρεθει παλι εκει να τη δει και να τη ξαναδει
Να την ακουει να ρωτα και να της απαντά, να της δειχνει να την καθοδηγει, να της μαθαινει τη δουλεια, να του μαθαινει τη ζωη
Καθε απογευμα, καθε βραδυ περιμενει την επομενη μερα.
Kαθε φορα σαν πρωινη δροσια, σαν αιωνια ανατολη.

"...μα αποψε γινε ανεμος κυμα και πανι
η πιο τρελη μου επιμονη αποψε γινε
ο μονος δρομος μου ξανα
η πρωτη κι η στερνη φορα..."