sapore de sale...

Γευσεις, χρωματα και αναμνησεις που αναδευονται και γυριζουν στη μνημη όπως ενας δισκος βινυλίου 45 στροφών.

Sapore de sale, sapore di mare
che hai sulla pelle, che hai sulle labbra
quando esci dall' acqua e ti vieni a sdraiare
vicino a me,
Sapore di sale, sapore di mare
Un gusto un po amaro di cose perdute
di cose lasciate lontano da noi
dove il mondo e diverso, diverso da qui
[......]
Gino Paoli.

Γευση απο αλατι, γευση απο θαλασσα
μια γευση λιγο πικρη για πραγματα χαμενα
για πραγματα που εχουμε αφησει μακρυα απο μας
οπου ο κοσμος ειναι διαφορετικος, διαφορετικος απο εδω 
[.....]

non stop 2

χωρις αρχη

χωρις τελος

μονο συνεχη ροη

σε ατερμονη διαδρομη

ωρες διχως χρονο

Οι ωρες διαδεχονται η μια την αλλη

Οι μερες ακολουθουν τις νυχτες

Κι εγω ακολουθω εσενα

Ποτε σε βρισκω & ποτε σε χανω

Ποτε η παρουσια σου μοιαζει με απουσια

και ποτε αντιστροφα

Ενας ουρανος που χανεται στα ματια σου

αναμεσα στα συννεφα

Και μια νυχτα χωρις αστερια

nonstop

 O Σεπτεμβρης τρεχει με χιλια, μ' εχει προσπερασει κι εγω τρωω τη σκονη του. Η εποχη μετακομισε. Ξεφορτωνω ακομη καλοκαιρινες οικοσκευες. Οι μερες μικραινουν αλλα οι αποστασεις παραμενουν ιδιες. Λιγοτερο φωτισμενες απο τον ηλιο και περισσοτερο πλεον απο τις καθε ειδους αναλαμπες.

"Παιξαμε το Στοιχημα. Και το κερδισαμε. Οχι διχως απωλειες, παντως το κερδισαμε. Απο τη μια, ο δρομος των συμβασεων, της καθημερινης συντριβης που θελει να περνιεται για βολη, ανεση, διευθετηση, τακτοποιηση, ασφαλεια. Ο θανατος σε δωδεκα ατοκες δοσεις, ξανα και ξανα, αεναως, ισαμε το αδοξο τελος της διαδρομης. Απο την αλλη, η προσπαθεια να πραγματωσεις το προγραμμα της μοντερνας ποιησης στο πεδιο της καθημερινης ζωης, [...... ] Παιξαμε το στοιχημα. Δεν ακουσαμε παρα μοναχα εκεινη την προτροπη του Ρεμπω, << να επινοησουμε τον Ερωτα εκ νεου>>, και τις τοσο νουνεχεις παραινεσεις του Μπετον, ν' αλλαξουμε τη ζωη, να παρουμε τους δρομους, ν' ανακατεψουμε την τραπουλα ξανα, να μη δεχτουμε τους κανονες του επιβεβλημενους, αλλα να επινοησουμε δικους μας και, αν τα καταφερουμε, να τους επιβαλλουμε. [........] Παιξαμε το στοιχημα. Αγαπησαμε και αγαπηθηκαμε. Αγαπαμε και μας αγαπανε. Θα αγαπησουμε και θα μας αγαπησουν. Πολυ. Γιατι φορεσαμε κι εμεις τα καθαρα ρουχα του αγερα, γιατι γιναμε κι εμεις συννεφα με παντελονια, γιατι καψαμε τις γεφυρες απο πολυ νωρις, γιατι ξερουμε να χαμογελαμε ακομα κι οταν κυλανε καυτα δακρυα απο τα γαλαζια ανθη που ειναι τα ματια μας........."

[Γ. - Ι. Μπαμπασακης]